13 czerwca 2013
Farel Gott: N.I.E.D.O.P.O.W.I.E.D.Z.E.N.I.A. (Farel Labs, 2013)
Już nie tacy młodzi, ale wciąż pełni zapału. Wracają po pięcioletniej przerwie.
Ostatnim wydawnictwem zespołu była wydana w 2008 r. EP-ka On/Off. Potem zamilkli na długie lata, by niedawno przypomnieć o sobie zestawem pięciu nowych piosenek. Wszystkie po polsku, wszystkie utrzymane w altrockowym, przybrudzonym stonerowym piaskiem stylu. Ta przytłumiona, basowa produkcja sprawia, że przebojowe melodie stają się nieco trudniej przyswajalne do tzw. przypadkowego słuchacza. A tych melodii jest całkiem sporo – cała EP-ka to jeden wielki rokendrolowy orgazm.
Chciałbym to zdecydowanie numer 1 pod względem radiowości. Chwytliwy refren, melancholijny tekst, przestrzenny mostek (parę fajnych patentów na urozmaicenie kompozycji jest też w pozostałych piosenkach). Niedopowiedzenia to już mocniejszy, rytmiczny riff i cięższa motoryka. W mojej głowie przyspiesza tętno, a ściana zdeformowanych gitar przypomina... sekcję dętą (i znowu zgrabny mostek). Satysfakcja eksploruje tereny ciężkiego stoner rocka, a to, co dzieje się w okolicy trzeciej minuty, zasługuje na najwyższe uznanie. Anonimowo łączy łagodniejsze, balladowe (acz ciągle w pustynnym, kwaśnym klimacie) zwrotki z hałaśliwymi refrenami, zaś agresywna, przesterowana gitara w finale daje pojęcie o tym, jakie demony potrafi uwolnić zespół, gdy na chwilę porzuci sztywny schemat zwrotka-refren.
Jeśli teksty po polsku, to warto na chwilę się przy nich zatrzymać. EP-ka zdecydowanie monotematyczna pod tym względem, zdaje się opowiadać jedną historię rozbitą na pięć odcinków. W skrócie: jest to ballada o kryzysie w związku. Coś się psuje, ludzie nie są już tacy jak kiedyś, miłość gdzieś się ulotniła. Bez szaleńczo błyskotliwych fraz, ale wersy napisane zgrabnie, dobrze wpasowują się w rytmikę i nie rażą ordynarnością. Słucha się bez bólu, choć ujęcie tematu dość banalne.
Powrót Fareli można spokojnie zaliczyć do udanych. Panowie wydali solidny, dojrzały minialbum, który można śmiało postawić obok niedawno przez nas opisywanej płyty Superhalo. [m]
Strona zespołu: https://www.facebook.com/theFarelGott
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Don't Panic We Are From Poland prezentuje / presents: 1. The Mothers Night Life In Big City [PL] Tytuł mówi wszystko. Kawałek na roz...
-
Zapraszamy do głosowania na płytę roku 2008! Zasady drugiej edycji zostały zmienione, aby umożliwić aktywność wyborczą również leniuchom, kt...
-
Kiedy czytam niektóre komentarze dotyczace drugiej płyty Marii Peszek, mózg mi się lasuje, a resztki włosów na głowie stają dęba. Część nasz...
-
Gdy ma się tak dobrego wokalistę, przechodzą nawet sztywne i konserwatywnie poprawne kompozycje.
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Jakbyście nie wiedzieli, to informuję, że od paru lat blog WAFP wydaje wirtualne składanki z muzyką. My je składamy, wy ściągacie. Albo i ni...
-
...i z tej okazji nie będzie żadnego kazania, podziękowań, pozdrowień czy imponujących statystyk. Będą dwie niespodzianki. Z pierwszej...
-
A mogło być tak dobrze. Plug&Play to właściwie jedyny polski zespół pasujący do kategorii dance-punk. Wiadomo o co chodzi: o ostre gitar...
-
Gliwicka Fabryka Drutu to miejsce bliskie mi geograficznie, a mimo to do tej pory nie miałem okazji do niej zajrzeć. Powodem był mało i...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz