21 października 2015
Nac/Hut Report: Schism No Symmetry (Double Hallucinative, 2015)
Piękno w jazgocie.
Ciekawa historia. Polska artystka wizualna o pseudonimie Brigitte Roussel i włoski muzyk eksperymentalny Li/ESE/Li w 2008 roku w Krakowie zakładają bezkompromisowy projekt Nac/Hut Report. Rok później przenoszą się do Włoch, gdzie stają się częścią podziemnej sceny Bolonii. Wydają dwa albumy, grając u boku gwazd awangardy z całego świata (ale te nazwy i tak nic nam nie powiedzą). Kilka miesięcy temu ukazała się ich kolejna płyta, która ma szansę zaistnieć także w Polsce. Nie, wcale nie dlatego, że napiszemy o niej na WAFP.
Schism No Symmetry już zostało zauważone przez kilka serwisów i blogów. To dopiero poczatek, bowiem muzyka tworzona przez polsko-włoski duet ma wszelkie predyspozycje, by namieszać w głowach recenzentów i czytelników także bardziej masowych mediów. Awangardowe, wywodzące się z industrialu podejście do muzycznego tworzywa plus niezwykła dla tej sceny chwytliwość to recepta na zostanie zauważonym. Leniwy, niewysilony głos Brigitte rozlewa się niczym gęsta ciecz na chaotycznych, chybotliowych podkładach zgrzytliwych loopów tworząc dość groteskowe połączenie - na pograniczu jawy i sennego koszmaru. Do tego dochodzą dronowe, długie akordy gitary i jazgoczące z soniczną ostrością motywy główne. Choć wydaje się to całkowicie nierealne, te piosenki oferują potężną dawkę chwytliwych melodii, które błyskawicznie zaczepiają się w głowie. To takie Dirt pozbawione perkusji i basu. Co zupełnie nie przeszkadza. Narzucające rytm loopy, pomijając ich drażniącą chropowatość i mechaniczność, wydają się w tym zestawieniu niezastąpione. Nie wyobrażam sobie tych piosenek z konwencjonalnym, zespołowym instrumentarium.
Choć słuchanie tego albumu w całości może doprowadzić do uszkodzenia błędnika, a przynajmniej wystąpienia chwilowych zawrotów głowy i lekkich nudności, nie mogę nie zachwycić się takimi kompozycjami, jak Wolf The Saint czy Jewish Son, których melodyjność (zwłaszcza drugiej z wymienionych), zanurzona w otępiającym rytmicznym zgiełku, dosłownie odurza. Nie mogę nie docenić biegłości Li/ESE/Li, gdy w Selected Wounds wydobywa z gitary dźwięki, o jakich Thurstonowi Moore'owi nawet się nie śniło. Gwarantuję, że nie zmrużycie oka po wsłuchaniu się w główny motyw Now Now Now.
Schism No Symmetry to niezwykłe połączenie czynników skrajnie nieprzyjemnych, odpychających, z genialną muzyczną intuicją. Albumu słucha się z zapartym tchem, niedowierzaniem ustępującym zachwytowi. Bardzo mocna rzecz – nie dla każdego, ale też z potencjałem na wyjście z podziemia. [m]
Strona zespołu: https://www.facebook.com/NacHut-Report-382210186432/
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Jaki jest przepis na dobrą piosenkę pop? Bardzo prosty. Wystarczy wziąć dwie szklanki fajności The B-52's, kostkę wrażliwości Belle &...
-
Mietall Waluś to specyficzna postać. Udało mu się kilka lat temu wstrzelić w rynek całkiem przebojową płytą zespołu Negatyw, wziął udział w ...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Za oknem słońce jeszcze świeci, po różnych pogodowych sensacjach niby jest nawet ciepło, ale każdy podskórnie czuje już nadchodzącą jesień....
-
Zespoły „rockowopodobne” lubią swoją muzykę podszywać pod „mocne, rockowe granie” przypominające ciężkością klątwę spalenia mieszkania bą...
-
Stardust Memories porzucają covery i debiutują z autorskim materiałem. To będzie bardzo dobra płyta!
-
Anita Lipnicka tłumaczy americanę na język polski.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz