19 listopada 2013
Iwo: EP3 (wyd. własne, 2013)
Will we ever come back from his sweet melancholia?
Iwo Borkowicz powoli staje się najciekawszym nierecenzowanym artystą młodego pokolenia. To jego trzecia udana EP-ka, a ilość internetowych odnośników można policzyć na palcach jednej ręki. Ale chyba tym razem się uda - wokalista The Ploy skombinował bardzo udany cover oraz wyraźnie skręcił w kierunku dusznej elektroniki uprawianej przez Jamesa Blake'a.
Kompozycja 9 (wciąż nie tytułuje swoich utworów) to jeszcze rzecz w stylu wcześniejszych EP-ek. Zaśpiewana właściwie a capella, mająca za podkład zmultiplikowane głoski „a”. Dopiero pod koniec gospelowy klimat Iwo osłodził partią fortepianu i piskliwym elektronicznym cudakiem. Piosenka sama w sobie wywołuje jak najbardziej pozytywne wrażenie, choć to najmniej widoczna propozycja w czteroutworowym zestawie. Numer 12 to impresja na temat kilku pierwszych sekund piosenki Breath Me SII. Ale te kilka fortepianowych akordów Borkowicz bardzo fajnie ozdobił 2-step-garage'owymi dźwiękami elektronicznych świerszczy. Pomysł na utwór może i prosty, ale chwyta i te 3:44 minuty mija w mgnieniu oka. Zarąbistości 11-tki nikt nie może zaprzeczyć - eteryczny wokal, szczątkowa melodia, elementy field-recordingu, click-elektronika, poszarpany undergroundowy hip-hop jako motyw główny (którego nie powstydziłby się sam Noon czy Etamski)... Urokliwe, świeże, ożywcze. Gdyby Iwo zmajstrował całą taką płytę, można by nią spychać z tronu wspomnianego Blake'a.
I jeszcze cover opatrzony numerem 10. Borkowicz sięgnął do twórczość duetu z tego samego miasta, Poznania. Melancholia Rebeki nabiera tu jeszcze większej słodyczy. Mimo wyraźnie zwolnionego tempa, udało się facetowi w swojej wersji zawrzeć i plemienne bębny, handclapsy, delikatne poplumkiwania gitary akustycznej i szorstki dźwięk szarpanej struny wiolonczeli. A jak to zaśpiewał! Nie zdziwiłbym się, gdyby pojawiły się głosy o wyższości tej przeróbki nad oryginałem.
Powtórzę: Iwo to najciekawszy nierecenzowany (a więc i niesłuchany powszechnie) artysta młodego pokolenia. Niech ten stan się w końcu zmieni! [avatar]
Strona artysty: https://www.facebook.com/iamiwob
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Mimo że rok 2009 powoli odchodzi w przeszłość, ciągle jeszcze skrywa nieodkryte skarby, które sprawiają, że nie możemy o nim zapomnieć. Oto...
-
Ledwo skończył się tegoroczny, a my już myślimy o następnym. Pomarzyć zawsze można, dlatego wspólnie stwórzmy listę wykonawców, których chci...
-
WAFP! z dumą przedstawia: 01. Girls Overcome By Satan : Girl Overcome By Satan/ We Love Hair Police Since We Were Six EP - więcej 02. D...
-
Grrr, swędzi mnie moja niezal-skóra, kiedy mam pisać o debiucie tego zespołu. Reprezentują oni wszystko to, czego nienawidzi prawdziwy indie...
-
Kiedy czytam niektóre komentarze dotyczace drugiej płyty Marii Peszek, mózg mi się lasuje, a resztki włosów na głowie stają dęba. Część nasz...
-
We Are From Poland przedstawia: 01. Skowyt : Jest nas dwóch / Jest nas dwóch SP (megatotal) / Singiel sfinansowany przez fanów 02. SuperX...
-
Podobno recenzenci muzyczni to niespełnieni muzycy, którzy brak talentu wynagradzają sobie tonami żółci wylewanej na łamach portali muzy...
-
Zapraszamy do głosowania na płytę roku 2008! Zasady drugiej edycji zostały zmienione, aby umożliwić aktywność wyborczą również leniuchom, kt...
-
Tak sobie patrzę na okładkę debiutanckiej płyty Hatifnats i zastanawiam się, skąd ja znam ten obrazek. No tak, ostatnie U2. To skojarzenie t...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz