21 maja 2016
Moonrose: Restless Monsters EP (wyd. własne, 2016)
Druga EP-ka poznańskiego składu Moonrose, który w ubiegłym roku mile zaskoczył emocjonalnym altrockowym graniem.
I tym razem jest podobnie. Mamy więc jękliwy wokal, trochę wyciszonego brzdąkania i eskalacje sprzęgających gitar. Stara dobra szkoła altrocka z lat 90. – nie tylko dla dziadków!
Moonrose rozsądnie dawkują swoją twórczość. Chociaż w recenzji ich pierwszej EP-ki napisałem, że czekam na płytę długogrającą, obawiam się, że w większej dawce muzyka poznaniaków byłaby trudna do strawienia. Kolejna „czwórka” w zupełności zaspakaja moją potrzebę obcowania z teatralnym, kipiącym od przesadnych emocji stylem Moonrose. Zespół konsekwentnie kontynuuje kierunek obrany na Skychaserze – kompozycje są zbudowane czytelnie, z łatwo rozpoznawalnych elementów. Wiadomo, że będzie spokojne, melancholijne wprowadzenie, potem uderzenie gitar zasygnalizowane narastającym sprzężeniem, znowu wyciszenie i na koniec eskalacja aż do finału. I okej, dopóki nie ma tych piosenek zbyt dużo, dopóty obcowanie z muzyką Moonrose sprawia sporą frajdę.
Każda z nowych piosenek ma fajne, czasem nawet porywające momenty. Przejście w Mend The Sun, prowadzące do obowiązkowej eksplozji hałasu, natchniony wokal w No Return, przestrzenna postrockowa produkcja w Willing, czy wreszcie hardrockowe smaczki we Free To Go – tego się po prostu dobrze słucha, a nawet, jeśli traficie na tę samą emocjonalną częstotliwość, w pewnym uniesieniu i na narastającej fali euforii.
Do czego mógłbym się przyczepić, to jednak brzmienie. Warstwa instrumentalna często oddziela się od warstwy wokalnej. Wokal staje się zbyt dominujący, a muzyka schodzi na dalszy plan. Ponadto ustawienie perkusji wymagałoby korekty, teraz dźwięk werbla jest denerwująco płaski i szeleszczący. Chętnie też usłyszałbym większą dynamikę, może nawet wzorowaną na starym The Smashing Pumpkins. Kompozycje Moonrose mają potencjał do miażdżenia dyni. Ale to techniczne drobnostki, które można poprawić paroma suwakami czy innym rozmieszczeniem mikrofonów, w sumie detale.
Restless Monsters to miła odskocznia od eksperymentów i międzygatunkowych mutacji współczesnej muzyki z przedrostkami „alt” i „indie”. Prosta rockowa muzyka z powerem i emocjami. [m]
Strona zespołu: https://www.facebook.com/moonrosenow
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Gdy ma się tak dobrego wokalistę, przechodzą nawet sztywne i konserwatywnie poprawne kompozycje.
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Myślicie, że w tym roku ukazało się już całkiem sporo niezłych płyt? To macie rację, ale dużo dobrego jeszcze przed nami. Tuż po wakacjach r...
-
Według materiałów prasowych debiut Kumki Olik został przez krytyków i publiczność uznany za najważniejszy polski debiut roku 2009 . Cóż, w ...
-
Niektórzy artyści na pytanie, dla kogo tworzą swoją muzykę, odpowiadają: dla siebie, robimy to dla siebie. Czasem: dla siebie i naszych fanó...
-
Jakbyście nie wiedzieli, to informuję, że od paru lat blog WAFP wydaje wirtualne składanki z muzyką. My je składamy, wy ściągacie. Albo i ni...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Gliwicka Fabryka Drutu to miejsce bliskie mi geograficznie, a mimo to do tej pory nie miałem okazji do niej zajrzeć. Powodem był mało i...
-
Od paru tygodni w moim słowniku istnieje powiedzenie: "wyskoczył jak Jacaszek z konopi" w miejsce przysłowiowego Filipa. Dla mnie,...
-
Dość długo zabierałem się do spisania wrażeń z odsłuchu debiutanckiej płyty ekipy z Trójmiasta. (tu wpisz tytuł) to przypadek wydawnictwa...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz