29 listopada 2010
Newest Zealand: Newest Zealand (Ampersand, 2010)
Raz, dwa, trzy – do trzech razy sztuka. Trzy, dwa, jeden – start!
Debiut Newest Zealand jest pierwszą płytą Borysa Dejnarowicza, która podoba mi się niemal bezkrytycznie. Przypomnę, że wcześniej było totalnie poronione Divertimento i marnujące swój potencjał CNC. A więc sztuka do trzech udała się. Nareszcie. Dejnarowicz najwyraźniej zorientował się, że samo manipulowanie formą nie przyniesie efektu, jeśli piosenki będą do dupy. I po raz kolejny potwierdza starą jak świat regułę: liczy się tylko dobra melodia.
Płytę montowano z udziałem ogromnej liczby gości, istniała więc obawa, że muzyka będzie gęsta ponad miarę, nasączona zbyt dużą ilością tracków (mgliście przypominam sobie radiową wypowiedź Dejnarowicza, który mówił, że będzie bardzo dużo instrumentów i ścieżek). Na szczęście, choć rzeczywiście instrumentarium jest bogate, nie przytłoczyło ono lekkiej i zwiewnej struktury piosenek. To bardzo wakacyjna płyta. A raczej – muzyka końca wakacji, nieco nostalgiczna, z pewną nutą rozczarowania, że coś tak pięknego jak lato (i miłość) może się skończyć. Bo to również płyta o miłości i różnych jej aspektach.
Ładnie się to wszystko zaczyna. Lines Are Invisible mają ten cudny moment przejścia w okolicy 1:18, który naprawdę potrafi zachwycić. Są tu melodie lekkie jak piórko i beztroskie jak popołudnie nad rzeką (Nuke Nuke), leniwe jak wieczór na kawiarnianym tarasie (Two Ways), wreszcie całkiem żywiołowe, jak kąpiel w spienionych falach Bałtyku (He Said He’s Sad). Jest tu też piosenka roku 2010 i przyznaję, że chyba nie będzie miała konkurencji, chyba że w grudniu wydarzy się coś niezwykłego. As Sure As Sunrise urzeka melodią, ciepłem, harmoniami. Niemal ideał, rzecz rzadka w polskiej muzyce rozrywkowej, kawałek, który mógłby rządzić na listach przebojów w odległych krajach, gdzie używa się terminu „przemysł muzyczny”. A w zestawie jest jeszcze bardzo emocjonalny Splash Boom Crash, zaśpiewany napiętym głosem Neocortex, śliczny Rensen Brink. Sporo tych dobrych piosenek.
Celowo nie wspominam nic o udziale gości, ponieważ... ich nie słychać. To znaczy ja wiem i wy wiecie, że muzycy z wielu znanych zespołów, takich jak Renton, Muchy, Furia Futrzaków, Afro Kolektyw, Mitch&Mitch itd. zagrali swoje partie znakomicie, każdy z nich dołożył tę swoją cegiełkę. Ale zrobili to na tyle dyskretnie i z umiarem, że nikt (no, może ktoś się znajdzie) słuchając Newest Zealand nie będzie w stanie wtrącać co chwilę: „o, tu gitara bez wątpienia artysty X, a tu słychać sax kolegi Y”. I to jest fajne, że Dejnarowiczowi udało się zebrać dream team, który nie brzmi jak grupa popisujących się wirtuozów, tylko jak zespół, który ma konkretny cel: zaczarować słuchacza. [m]
Strona zespołu: http://www.newestzealand.net
Przeczytaj też Dejnarowicz: Divertimento, CNC: No Mood
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Ledwo skończył się tegoroczny, a my już myślimy o następnym. Pomarzyć zawsze można, dlatego wspólnie stwórzmy listę wykonawców, których chci...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Mimo że rok 2009 powoli odchodzi w przeszłość, ciągle jeszcze skrywa nieodkryte skarby, które sprawiają, że nie możemy o nim zapomnieć. Oto...
-
Grrr, swędzi mnie moja niezal-skóra, kiedy mam pisać o debiucie tego zespołu. Reprezentują oni wszystko to, czego nienawidzi prawdziwy indie...
-
WAFP! z dumą przedstawia: 01. Girls Overcome By Satan : Girl Overcome By Satan/ We Love Hair Police Since We Were Six EP - więcej 02. D...
-
To nie jest płyta przełomowa. Więcej, operuje w raczej dobrze znanych nam klimatach brzmieniowych. Ale co mnie to obchodzi – tego chce się ...
-
Tak sobie patrzę na okładkę debiutanckiej płyty Hatifnats i zastanawiam się, skąd ja znam ten obrazek. No tak, ostatnie U2. To skojarzenie t...
-
We Are From Poland przedstawia: 01. Neony : Gorący styczeń - demo więcej 02. Crab Invasion : Stuck In Universe - demo więcej 03. Marla C...
-
Proponujemy Wam nową zabawę - od dziś przez miesiąc zbieramy głosy na najciekawszą nową twarz polskiej alternatywy. W ankiecie proponujemy n...
-
We Are From Poland przedstawia: 01. Skowyt : Jest nas dwóch / Jest nas dwóch SP (megatotal) / Singiel sfinansowany przez fanów 02. SuperX...
Dla mnie właśnie "No Mood" było czymś kompletnie fenomenalnym natomiast ta płyta lekko rozczarowuje. No, ale to zupełnie inna muzyka
OdpowiedzUsuńBorys potrafi ... zdarzają mu sie wpadki ale piękny pop robi :)
OdpowiedzUsuńNie rozumiem jak można posądzać ten kawałek o miano numeru roku. A wokalnie jest naprawde takie sobie...
OdpowiedzUsuńDejnarowicz jest świetnym kompozytorem, szkoda tylko, że upiera się przy swoim wokalu, który nie dorasta do poziomu tych kawałków. Jeżeli kiedyś zaprosi do bandu innego śpiewaka, ma szansę rozpieprzyć galaktykę.
OdpowiedzUsuńborys śpiewa jak chcąca a niemogąca pipka. w ogóle ta jego muzyka jest cipowata, bez jaj.
OdpowiedzUsuń