12 stycznia 2017
Duży Jack: Uczucia (Lado ABC, 2016)
Duży jack to rodzaj wtyczki służącej do połączeń analogowych w sprzęcie muzycznym i urządzeniach do odtwarzania muzyki. My, słuchacze, najczęściej korzystamy z usług małego jacka, muzycy wybierają tego większego. Duży może więcej!
Zespół został założony w 2011 roku na potrzeby koncertu z coverami Starych Singers, w skład którego wchodzą Paweł Górski (Xenony) na gitarze barytonowej, Tomasz Dubiel na perkusji, gitarzysta Piotrek Bukowski (Xenony, Hokei) oraz Łukasz Jędrzejczak (T’ien Lai, Alameda 5) na wokalu. Debiutancki album nie ma wiele wspólnego z żartobliwym i ekwilibrystycznym charakterem muzyki Starych Singers. To rzecz, na szczęście, w większości potraktowana poważnie, bez idiotycznego mrugania okiem do słuchacza (choć jeden z tytułów zdaje się temu przeczyć – chodzi oczywiście o Twoja stara is the new black). A przy tym dość rozległa stylistycznie. Kompozycje cechuje rozmach i zręczna żonglerka stylistyką – utrzymaną głównie w nurcie agresywnego post core’a.
Powala już drugi na trackliście utwór, My Favourite Color Is Blood. Monumentalne, metaliczne brzmienie, mnóstwo pogłosów, nie tylko na wokalu, ale też partiach gitar, w tym obłąkańczym solo na slide guitar, wreszcie złowieszcze wejście klawisza. Całość przypomina klimatem nagrania Trail Of Dead z okresu Madonny i Source Tags & Codes. To dla mnie jeden z najlepszych utworów 2016 roku w kategorii rock. Dalej jest równie dobrze. Duży Jack nawiązuje do kolejnych mistrzów: NoMeansNo (punkowy Celujący), Shellac (wściekły, rytmiczny core w Magnum), a nawet do nurtu riot grrrl czy zespołów ze stajni Dischordu (zaśpiewany przez Candelarię Saenz Valiente z Pictorial Candi i Gosię Penkallę z Enchanted Hunters Secretly Straight). Zespół nie daje odetchnąć ani przez chwilę, mordując szybkim tempem i przesterowanym krzykiem w ekstremalnym Twoja stara is the new black i hard core’owym, surowym, ale i pełnym zaskakujących melodyjnych zagrywek Nike.
Charakterystyczne brzmienie gitary barytonowej, biegłość zaprawionych w bojach muzyków, którzy zapragnęli się wyszaleć i spora doza dobrych inspiracji czynią z Uczuć (cóż za przekorny, delikatny tytuł) jedną z najważniejszych gitarowych płyt minionego roku. [m]
Strona zespołu: https://www.facebook.com/duzyjack
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Mimo że rok 2009 powoli odchodzi w przeszłość, ciągle jeszcze skrywa nieodkryte skarby, które sprawiają, że nie możemy o nim zapomnieć. Oto...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Tworzenie sztuki i głowa do interesów nie zawsze idą w parze, ale jeśli ktoś ma zdolności organizacyjne i siłę przekonywania może spróbować ...
-
Piotr Brzeziński idzie śladem Vaclava Havelki z czeskiego Please The Trees i podbija Europę swoją singer/songwriterską interpretacją co...
-
Pamiętacie pierwszą płytę gdyńskiego tria? The Bell ukazał się cztery lata temu i w większości recenzji podstawowym „zarzutem” było stwie...
-
Gdyby CKOD mieli zadebiutować w drugiej dekadzie XXI wieku, brzmieliby jak WKK.
-
Lista zespołów, których twórczość inspiruje muzyków Setting The Woods On Fire, jest dość pokaźna. Mamy na niej i Sonic Youth, i Appleseed Ca...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz