Skodo, czyli Piotr Skodowski, to kolejny na niezależnej scenie singer/songwriter, piszący piosenki głównie na gitarę akustyczną i głos, śpiewający – co miłe – po polsku. Co mi się podoba w utworach Piotra, to swoboda w operowaniu naszym językiem, niełatwym przecież do opanowania i upchnięcia w ramy rytmicznej muzyki pop/rock, oraz niegłupie i nieugrzecznione historie, jakie w nich opowiada. Do tego śmiała, odważna gra na gitarze. Nowy polski bard? Nie tak prędko, proszę państwa.
EP-ka składa się z aż ośmiu nagrań, z czego część – ta lepsza – to klasyczne songi na gitarę i głos, a część to bardziej rozbudowane kompozycje – niestety znacznie już słabsze. Ale zacznijmy od początku. Płytkę otwiera jedyna piosenka z angielskim tekstem – You Don’t Have To Be Loud! – udowadniająca, że Skodo radzi sobie również z językiem Szekspira. Zadziorny riff i fajnie wysilony głos - to się kojarzy, to się kojarzy pozytywnie, mnie na przykład z solowymi wykonaniami Franka Blacka (ale ja mam lekką fiksację na punkcie tego artysty, więc nie wykluczam innych skojarzeń). To lećmy od razu z tymi najlepszymi fragmentami Puzzli. Kiedy chcesz – numer dobrze znany z WAFP Vol. 5 – to esencja twórczości Skodowskiego. Tekst nieco arogancki, pozbawiony pokory i banalnej poetyckości. Prosta dosadna historia, okraszona niezłą melodią, zaśpiewana ze sprawiającą prawdziwą przyjemność ekspresją. W tym klimacie utrzymana jest też Frustracja, zagrana brudno, niedbale, z ironicznym, gorzkim tekstem. A tak poza tym czasem dobrze zabalować gdzieś/ Szpanerską maskę włożyć i zagłuszyć dźwięk/ Frustracji/ Jak w starej wielkomiejskiej ubikacji/ Nie do zniesienia wielki smród/ Ambicja niczym wrzód. I jeszcze Nie (czyli odmówić mężczyźnie) – znowu w zupełności wystarczy pomysłowy riff i żywiołowy wokal.
Byłoby dobrze, gdyby Skodo zakończył prezentację swojej twórczości na wymienionych utworach. Niestety, artysta ma większe ambicje (ambicja niczym wrzód?) i nagrał też kilka bardziej rozbudowanych piosenek. Jak dętą i przesadnie podniosłą balladę Śmiech klałna (pisownia oryginalna!), cukierkowate, tomkomakowieckie W końcu mamy czas, czy wreszcie koszmarne funkowe coś pod tytułem PowołaNieee. Okropne! Daje radę rockandrollowy Bal maskowy z niezłą gitarą elektryczną i wokalem na pogłosie.
Piosenki Skodo wypadają świetnie w tych surowych akustycznych wersjach. Jeśli miałbym coś radzić, to zostań Skodo właśnie przy takich aranżacjach. Można by jeszcze spróbować zrobić coś z dobrym perkusistą. Mocny rytm, gitara elektryczna (w tym wydaniu jak najbardziej) i inteligentny tekst. Brzmi kusząco. [m]
Strona artysty: http://www.myspace.com/skodoo
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Mietall Waluś to specyficzna postać. Udało mu się kilka lat temu wstrzelić w rynek całkiem przebojową płytą zespołu Negatyw, wziął udział w ...
-
Przedstawiamy ósmą część cyklu We Are From Poland . Tym razem wyłącznie debiutanci! 01. Mela Koteluk : Spadochron/ demo { więcej } 02...
-
Cześć, rzadko sięgamy po narzędzie do badania opinii publicznej (może za rzadko?), ale czasem warto zapytać Czytelników, co najbardziej ce...
-
Jeśli lubicie kupować muzykę w wersji elektronicznej i jest to muzyka z gatunku tej recenzowanej na WAFP, to odpowiedzią na pytanie zadan...
-
A mogło być tak dobrze. Plug&Play to właściwie jedyny polski zespół pasujący do kategorii dance-punk. Wiadomo o co chodzi: o ostre gitar...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Orient jako towar egzotyczny, wnet abstrakcyjny, z tej samej półki co kurczak po tajsku w oryginalnej, super nad super-marketowej odsłon...
-
Podobno liczy się tylko piękne wnętrze, ale opakowanie może korespondować z wysoką jakością muzyczną płyty. Tak jest w przypadku trzech p...
zgadzam się z artykułem, akustyczne kawałki jak najbardziej dobre a te rozbudowane już niekoniecznie.
OdpowiedzUsuńA dla mnie "Śmiech klauna" jest najlepszym utworem na EPce! Może i ballada trochę wzniosła, ale dla mnie prawdziwa. Przede wszystkim prawdziwa.
OdpowiedzUsuń