anTeny: Święty spokój EP (wyd. własne, 2010)

Gorzowskie anTeny z każdym wydawnictwem łagodnieją, ale za to piszą coraz lepsze piosenki!

Święty spokój to post-hormonalny pop. Młodość ma swoje prawa, musi się wyszumieć, chce zawojować świat. Testosteron buzuje, zmusza do ryzykownych zachowań i balansowania na krawędzi. Po kilku latach przychodzi spokój. Procentuje nabyte wcześniej doświadczenie, percepcja zmienia ogniskową. To już nie bunt i chęć zmieniania utartych schematów, a wnikliwa obserwacja z boku, w oderwaniu od mód i trendów. Człowiek może sobie pozwolić na komfort bycia spełnionym i dopóki myśli nie zaprząta poziom PSA, dorosłe ciało i wciąż młody umysł są zdolny do rzeczy wielkich. Tym bardziej miło mi donieść, że anTeny pozostają na fali wznoszącej.

Ta EP-ka to przede wszystkim piosenki. Z pierwszego okresu pełnego psychodelii i improwizacji pozostało niewiele. Teraz zespół serwuje zaraźliwe melodie i bardzo dobre teksty dotyczące rzeczy oczywistych, ale przedstawionych w przewrotny sposób. hand.LOVE.y od pierwszych sekund atakuje fajnym, przybrudzonym riffem i charakterystycznym wokalem Bartka Matuszewskiego. To sympatyczny rocker dodatkowo ozdobiony oldschoolowym syntetyzatorem. Nóżka tupie, buzia się uśmiecha, robi się cieplej na sercu. I ten niejednoznaczny tekst. Można odebrać go... trojako. Interpretacja najwłaściwsza to ta najbardziej oczywista. Miłość potęgą jest i basta. Jeśli za motyw wiodący weźmiemy fonetyczną wymowę tytułu utworu - całość nabiera gorzkiego posmaku. A jeśli w tytule przymkniemy oko na literkę „y”, to tekst nabiera hmmm... sprośności. Sygnał jest rozkosznie swojski dzięki charakterystycznej barwie syntetyzatora. To bardzo letnia, odprężająca piosenka. Pełno w niej światła, swobody i luzu. Gdybym miał wybrać jakiś hymn na 14 lutego to murowanym kandydatem, byłby właśnie ten kawałek. Za najbardziej empatyczny tekst, jaki słyszałem. W tytułowej kompozycji zespół na chwilę porzuca gitary i bawi się butelkową elektroniką.

To nie koniec zaskoczeń - chwilę później dostajemy big-beatową potańcówkę rodem z sanatoryjnych dancingów. Można rzecz spokojnie puścić rodzicom bądź babciom, które z łezką w oku powtórzą, że kiedyś to była muzyka i prawdziwe piosenki. I tu również mam problem z rozgryzieniem tekstu Matuszewskiego: Masz fajny profil mała/ Na zdjęciach taka śmiała/ Zrób dla mnie szpagat/ Zrób szpagat oł je! Gość albo w niecodzienny sposób ironizuje i komentuje zjawisko naszo-klasowych słit-foci albo to... inteligentny erotyk bliski poetyce Kuby Kawalca z Happysad. Zależy od tego, jak odczytamy słowo-klucz „profil”. W Fsamraz grupa pozwala sobie na małe eksperymenty, które niegdyś rozsadzały Ówte Muski. Mamy zabawy z metrum, sekcja rytmiczna pozwala sobie na lekkie odjazdy, słychać ciągoty do jazzowej kombinacji z formą. Na koniec dostajemy króciutki Horyzont. Zespół chyba nigdy wcześniej tak sobie nie pohałasował. Witalnością i energią mógłby zaskoczyć niejednego młodziaka.

EP-ki anTen powinny być dołączane do każdego zestawu telewizji satelitarnej. Więcej na nich dobrego niż w niejednym paśmie muzycznym. [avatar]

Strona zespołu: http://www.myspace.com/antenyband

Przeczytaj też anTeny: Motyl w słoiku