17 marca 2012
Jakub Nox Ambroziak: Dark Side Of The Sun (Seventeen Bricks, 2012)
Trzecie wydawnictwo Noxa i pierwsze, które ukazało się na fizycznym nośniku. Myśl o kartonowym pudełku musiała być stymulująca dla młodego koszalinianina, gdyż kompozycje na Dark Side Of The Sun są bardziej zwarte. Co osobiście mnie cieszy po „wizytówkowym” Atom EP.
Na poprzednich wydawnictwach słychać było wyczuwalny tylko u młodzieży natłok pomysłów zrodzonych w gorącej głowie. Jakub szalał, z trudem upychał w kilku minutach każdy wymyślony bit, zachłystywał się powstałym efektem rozciągając go na całą długość kompozycji. Nie powiem, miało to swoisty urok i posmak świeżości (pamiętne Neutron/Altai), a sam Ambroziak z wrodzoną swobodą potrafił w kilka sekund wytworzyć duszny klimat pełen połamanej elektroniki (Proton Decay). Na Dark Side Of The Sun Nox dojrzewa, dokonuje selekcji, zdarza mu się stanąć z boku i postawić w roli słuchacza, a nie tylko twórcy. Ciemna strona Słońca jest dość spokojnym wydawnictwem, o konsystencji kultowych leniwych klusek, choć beztlenowa atmosfera dość często o sobie przypomina.
Numer jeden na płycie to zdecydowanie utwór o numerze trzy. Zaśpiewany przez Kintę (wokalistę Lil Ironies - jeszcze o nich usłyszymy!) kawałek Hole ujmuje ekspresyjnym śpiewem, odhumanizowanym perkusyjnym bitem i balansującym na granicy słyszalności białym szumem. Ilona Rudnik (aka Ailo) śpiewająca w Grey Sun, choć obdarzona sporym soulowym głosem, nie jest tak zapamiętywalna jak koleżanka, może przez to, że cały czas musi walczyć o pierwszy plan z rezonującą elektroniką. Pozostałe kompozycje to już typowe Noxowe eksperymenty. Niektóre bardziej udane, jak Treebeard In The Dead Wood z podskórną melodią czy numer tytułowy z malowniczym zestawieniem fletopodobnego instrumentu i plumkającej Amigi. Ale dostajemy też kompletnie niepasujące do całości Erse. Nie sposób pozbyć się wrażenia, że motyw w Solar System był już wykorzystany we wcześniejszych nagraniach.
Jakub Ambroziak się zmienia. Zmieniają się jego elektroniczne światy. I pewnie będzie kręcił na to nosem, ale musi powoli zacząć przyzwyczajać się do faktu, że coraz lepiej wychodzą mu piosenkowe rzeczy. [avatar]
Przeczytaj też: No Album EP, Atom EP
Autor:
we are from poland
Etykiety:
ambient,
electronic,
EP,
experimental,
instrumental,
po angielsku
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
- 
Julia Marcell w niedawno opublikowanym wywiadzie wyznała, że proces powstawania jej najnowszej płyty polegał nie tyle na dodawaniu smaczków...
 - 
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
 - 
Opisywany dzisiaj singiel jest efektem działań serwisu megatotal.pl, za pośrednictwem którego fani sponsorują profesjonalną sesję dla swoich...
 - 
Podobno rezygnują z nagrywania płyt pod szyldem Cool Kids Of Death. Dobrze, że żegnają się z fanami tak udanym albumem. Mają chłopaki jaja....
 - 
Miałem okazję uczestniczyć w koncercie NAO w Sopocie podczas ich występu obok Tides From Nebula. Nie zachwyciłem się. Niknący i niezrozumia...
 - 
To nie jest płyta przełomowa. Więcej, operuje w raczej dobrze znanych nam klimatach brzmieniowych. Ale co mnie to obchodzi – tego chce się ...
 - 
To, co nie do końca udało się Vermones, Sex Architects osiągają bez trudu.
 - 
Niektórzy artyści na pytanie, dla kogo tworzą swoją muzykę, odpowiadają: dla siebie, robimy to dla siebie. Czasem: dla siebie i naszych fanó...
 - 
Nie wiem czy fani Pustek zauważyli jakikolwiek kryzys w działalności swojego ulubionego zespołu, ale skoro jego członkowie uznali, że zaczyn...
 - 
Post-punkowe trio z Poznania zachciało o sobie przypomnieć po sześciu latach fonograficznej nieobecności. Pewnie dla nich już za późno ...
 

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz