7 maja 2016
DagaDana: Meridian 68 (Karrot Kommando, 2016)
Kwartet pod wodzą Dagi Gregorowicz i Dany Winnickiej zabiera nas w kolejną, bardzo daleką podróż.
Tym razem, oprócz tradycyjnych polskich i ukraińskich melodii ludowych, zespół wziął na warsztat również folklor chiński, czego efektem jedna z piosenek - Kangding Qingge - zaśpiewana w tym właśnie języku. Bardzo ładna skądinąd. Nawet moja ulubiona na tej płycie, przyznaję z zaskoczeniem, najbardziej zapamiętywalna ze względu na pociągłą melodię i sympatycznie szeleszczące zgłoski.
W sesjach nagraniowych wzięli udział m.in. muzycy z Mongolii i Chin, a tytuł płyty odnosi się do południka 68. - znajdującego się dokładnie pomiędzy Częstochową a Pekinem. Muzycznie to wciąż wypadkowa ludowej szczerości, jazzowej rytmiki i nowoczesnego pulsu elektroniki. Po flircie z poezją Janusza Różewicza, któremu poświęcona była poprzednia płyta List do ciebie, DagaDana powraca do tego, co potrafi najlepiej, czyli własnej interpretacji muzyki ludowej – nie tylko z naszego kręgu kulturowego. Klasę słychać już w pierwszym utworze, Grajo gracyki, w którym folkowa surowość melodii płynnie łączy się z wyrafinowaną produkcją i dynamiką instrumentów perkusyjnych. Punktowe zagrania kontrabasu Mikołaja Pospieszalskiego nadaje piosence klubowego, tanecznego charakteru. I tak w sumie będzie do końca, czasem z większym naciskiem na jazz i pop (Rano rano raniusieńko, Jestem sobie starozina, Siałem proso na zagonie), czasem akcentując przywiązanie do domowej elektroniki, od której Daga i Dana zaczynały swoją przygodę z muzyką – tu w wydaniu bardziej pro (Koby ne moroz, U poli bereza), wreszcie koncentrując się na dramaturgii utworu i niemal rezygnując z nowoczesnych środków wyrazu (Plywe kacza po Tysyni, A w tomu sadu).
W efekcie udało się osiągnąć wyważone proporcje między „core’ową” muzyką ludową a jej upopowioną, współczesną interpretacją. DagaDana po raz kolejny udowadnia, że nie boi się rozwoju i twórczo wykorzystuje nowe inspiracje, wchłonięte podczas podróży na Daleki Wschód.
Wydawnictwo warto mieć także ze względu na piękną okładkę zaprojektowaną przez ukraińską ikonopisarkę Olyę Krawczenko oraz grubą książeczkę z dokładną informacją o każdej piosence i przetłumaczonymi na angielski tekstami. [m]
Strona zespołu: http://new.dagadana.pl
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Mimo że rok 2009 powoli odchodzi w przeszłość, ciągle jeszcze skrywa nieodkryte skarby, które sprawiają, że nie możemy o nim zapomnieć. Oto...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Tworzenie sztuki i głowa do interesów nie zawsze idą w parze, ale jeśli ktoś ma zdolności organizacyjne i siłę przekonywania może spróbować ...
-
Piotr Brzeziński idzie śladem Vaclava Havelki z czeskiego Please The Trees i podbija Europę swoją singer/songwriterską interpretacją co...
-
Gdyby CKOD mieli zadebiutować w drugiej dekadzie XXI wieku, brzmieliby jak WKK.
-
Pamiętacie pierwszą płytę gdyńskiego tria? The Bell ukazał się cztery lata temu i w większości recenzji podstawowym „zarzutem” było stwie...
-
...a wszyscy, którzy podnieśli kradzione, to kurwy. Tak jest, również ci wierni, kochani fani chodzący na każdy koncert, każde juwenalia, w ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz