The Lollipops: Hold! (Polskie Radio, 2011)

Miało być brudno i jest brudno. Na szczęście Lizaki nie poszły tropem radiowej wersji Good Girl i na swoim debiucie prezentują się wyśmienicie – surowo, melodyjnie, oldskulowo i bardzo rokendrolowo.

Kiedy rok temu opisywałem singla Trash-Bottles-Guns, wyraziłem opinię, że zespół zasługuje na tak dobrą realizację, jak w przypadku wykrojonego z Offsesji Young Boy. Tak się też stało – za brzmienie Hold! odpowiadają Maciej Cieślak i Marcin Bors, nazwiska będące gwarancją najwyższej jakości.

Płytę niosą przesterowane gitary i wyrazisty dół – na tej podbudowie szorstki, czasem krzykliwy głos Kasi Staszko wypada znacznie lepiej niż w przypadku na siłę „upopowionej” bazy radiowego singla Good Girl. Gitarzyści, Jacek Ruczko i Romek Bałtuszka, sprawiedliwie dzielą się pracą – cały czas słychać dwie gitary, raz jeden, raz drugi zamieniają się rolami, by przejąć funkcję gitarzysty rytmicznego lub zagrać krótką solówkę. Dobrze, że zespół nie boi się brudu i nieprzyjemnych dźwięków - finałowe kulminacje jazgotu w Jack Horror Show, Long Way Home czy Young Boy dają czystą rozkosz obcowania z potęgą odkręconych na maksa wzmacniaczy. Na Hold! dobrze rozłożono akcenty: obok hipnotycznych songów, w których zawsze znajdzie się okazja do pohałasowania, jest też kilka stylizowanych na lata 60. ballad (Seaside Neon Babe, Candy Cigarette, Girls Night Out), są też piosenki w sam raz do tańca (klaskane Hello Farewell, rytmiczne, trochę „jesusowe” Let’s Go Baby, Good Girl, Tonight Tonight). Warto wspomnieć, że na płycie ukrywa się jeszcze trzynasty utwór bonusowy – świetny wygrzew, nawiasem mówiąc.

W warstwę muzyczną dobrze wpasowuje się warstwa tekstowa. Piosenki o różnych stanach emocjonalnych między kobietą a mężczyzną. Klimat landrynkowo-neonowy (And I say... even if we die tonight/ Oh baby red mustang is great for the ride), fajnie nawiązujący do czasów, gdy młodzież woziła się ogromnymi cadillakami i brała udział w maratonach tanecznych. Słychać, że Kasia lubi stare amerykańskie filmy drogi i westerny: Bad guys always die in the end – takie są zasady gry.

W reklamie emitowanej w Trójce pada zdanie: „O takich zespołach mówi się: towar eksportowy”. Mam nadzieję, że to nie tylko czcza przechwałka i że wydawca rzeczywiście zajmie się „eksportowaniem” Lollipopsów poza ciasne granice naszego małego alternatywnego światka. Są tego warci. [m]

Let’s Go Baby:



Strona zespołu: http://thelollipops.pl