14 lipca 2011
Woody Alien: Right & Simple (Macrogod/ Pagan Pub., 2011)
Ilekroć na Youtube odpalam sobie filmiki w rodzaju Ernie and Bert go BRUTAL, mam ochotę zapuścić sobie jakąś płytę Woody Aliena. Nigdy nie widziałem ich na żywo, ale duet Piekoszewski/Szwed musi wyglądać podobnie!
Woody Alien ani myślą dojrzewać i się uspokajać. Jest jeszcze gorzej - Daniel Szwed dokupił perkusjonaliów, dzięki czemu wciąż ma się na czym wyżywać. Marcin Piekoszewski wciąż ma wyłączność na produkcję czarnej oliwy z pierwszego tłoczenia, która tryska bezwstydnie z karkołomnych basowych kanonad. A sam zespół na Right & Simple stara się łączyć eksperymentatorskie zapędy znane z pierwszych płyt ze specyficzną melodyjnością nieśmiało wyglądającą z Microgod. Oczywiście ciągle słychać podobieństwa do NoMeansNo, ale woodyalienowy hałas to nieobliczalna kopalnia pomysłów. Na czwartej płycie muzycy ponownie udowadniają, że dwa instrumenty plus dwie inteligentne głowy to razem piekielna orkiestra.
Polubiliśmy duet za jazzcore’owe sunące walce? Brain czy Equation wywołają banana na twarzach miłośników noisowych wygrzewów. Mam dobrą wiadomość także dla tych, dla których przystępność trzeciej płyty okazała się strzałem w dziesiątkę. Piekoszewski rozśpiewał się w Kill Enemies czy przede wszystkim Those Days. Ten ostatni kawałek ma zadatek na pierwszy przebój duetu. A tuż obok czai się jeszcze Easy And Pain. Pomiędzy tymi dwoma biegunami znajdują się rzeczy nieoczywiste. I'm Into to grobowa, neurotyczna „ballada” przyprawiająca o ciarki. Pig In A Poke zaczyna się upiornym basowym walczykiem, a Marcinowi przydarzają się partie bliskie hardcorowego krzyku. Melorecytacja w Idle Mode przypomina dokonania Fugazi. Bardzo przypadł mi do gustu Who Wrote z pociętymi żyletkami riffami. A na koniec dostajemy blusiora. Travel to przemiodna rzecz ze śpiewną partią basu, klimatycznym wyciszeniem i takąż linią melodyczną. Simple is right!
Jedyną poważną rzeczą, do której można się przyczepić to umiejętności marketingowe składu. Album wyszedł dwa miesiące po Hoax. Niby nie ma to znaczenia, ale Plum nagrał tak cudowne dzieło (dla niezorientowych, z Piekoszewskim w składzie), że Right & Simple, mimo wielu świetnym momentów, wydaje się przy nim tym gorszym, brzydszym bratem. [avatar]
Strona zespołu: http://www.myspace.com/likewoodyalien
Przeczytaj też Woody Alien: Microgod
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Gdy ma się tak dobrego wokalistę, przechodzą nawet sztywne i konserwatywnie poprawne kompozycje.
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Don't Panic We Are From Poland prezentuje / presents: 1. The Mothers Night Life In Big City [PL] Tytuł mówi wszystko. Kawałek na roz...
-
Według materiałów prasowych debiut Kumki Olik został przez krytyków i publiczność uznany za najważniejszy polski debiut roku 2009 . Cóż, w ...
-
...i z tej okazji nie będzie żadnego kazania, podziękowań, pozdrowień czy imponujących statystyk. Będą dwie niespodzianki. Z pierwszej...
-
Niektórzy artyści na pytanie, dla kogo tworzą swoją muzykę, odpowiadają: dla siebie, robimy to dla siebie. Czasem: dla siebie i naszych fanó...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Kiedy czytam niektóre komentarze dotyczace drugiej płyty Marii Peszek, mózg mi się lasuje, a resztki włosów na głowie stają dęba. Część nasz...
-
Kiedy Searching for Calm wydawali swój debiutancki album, mówiono, że to zupełnie nowa jakość na krajowej scenie. Jednocześnie jednak pojaw...
-
Jakbyście nie wiedzieli, to informuję, że od paru lat blog WAFP wydaje wirtualne składanki z muzyką. My je składamy, wy ściągacie. Albo i ni...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz