19 lutego 2012
Obserwator: Suffering Astrid
Shoegazowo-dreampopowe klimaty to u nas prawdziwa rzadkość. Toteż gdy pojawi się dobrze rokujący przedstawiciel łączący w swojej muzyce oba nurty, warto ten fakt odnotować.
Suffering Astrid to jednoosobowy projekt Bruna Janiszewskiego z Mławy, który ewoluował od domowej elektroniki do dzisiejszego kształtu, jakże mile nawiązującego do klasycznych pozycji 4AD, ale i agresywniejszego, hałaśliwego grania w stylu My Bloody Valentine. Artysta opublikował sporo swoich nagrań na Soundcloudzie, wypuścił też dwie „oficjalne” EP-ki na Bandcampie (ale co ciekawe nie posiada własnej strony na Myspace czy Facebooku). My skupimy się na najnowszej, zatytułowanej po prostu February 2012.
Zaledwie trzy instrumentalne utwory. Before Setting Off to pastelowa podróż przez ulice rozświetlone porannym światłem. Leniwy bit, spogłosowane tło, delikatne dźwięki gitary i powolne kroki basu. Shimmery Snowy Swooner diametralnie zmienia nastrój. Agresywny przester, zniekształcone dźwięki syntezatora wbijające się niczym igła w uszy. I wreszcie kulminacyjny moment tej króciutkiej EP-ki. Dwa wcześniejsze nagrania były zaledwie preludium dla monumentalnego Thousand At A Glance. Zwiewny wstęp przeradza się w jazgotliwą shoegaze’ową ścianę dźwięku. Dyskretne motywy klawiszy i chłodny, automatyczny rytm. Wszystko to zmierza do finalnej apokalipsy w zgiełku sprzęgających wzmacniaczy i dostojnej melodii. Można odpłynąć. Szkoda, że tylko na niespełna sześć minut.
Jestem przekonany, że są w Polsce fani takiej muzyki. Istnieje nisza, w której Suffering Astrid może się wygodnie rozgościć. Marzy mi się cała płyta z ośmioma kawałkami w stylu Thousand At A Glance. Gdyby jeszcze w kilku z nich zaśpiewała pani o anielskim głosie Julie Cruise... Ależ byłoby pięknie! [m]
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Mimo że rok 2009 powoli odchodzi w przeszłość, ciągle jeszcze skrywa nieodkryte skarby, które sprawiają, że nie możemy o nim zapomnieć. Oto...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Tworzenie sztuki i głowa do interesów nie zawsze idą w parze, ale jeśli ktoś ma zdolności organizacyjne i siłę przekonywania może spróbować ...
-
Piotr Brzeziński idzie śladem Vaclava Havelki z czeskiego Please The Trees i podbija Europę swoją singer/songwriterską interpretacją co...
-
Gdyby CKOD mieli zadebiutować w drugiej dekadzie XXI wieku, brzmieliby jak WKK.
-
Pamiętacie pierwszą płytę gdyńskiego tria? The Bell ukazał się cztery lata temu i w większości recenzji podstawowym „zarzutem” było stwie...
-
Lista zespołów, których twórczość inspiruje muzyków Setting The Woods On Fire, jest dość pokaźna. Mamy na niej i Sonic Youth, i Appleseed Ca...
dobre; co prawda mało nowatorskie i jak dla mnie za bardzo slowdive'owe, ale fajnie, ze w polszy cos takiego jest! slucham ze smaczkiem!
OdpowiedzUsuńjak to modnie grać coś modnego, co nie?
OdpowiedzUsuńwymień Anonimowy w takim razie chociaż jeden polski zespół shoegazowy...
OdpowiedzUsuń