19 lutego 2012
Obserwator: Suffering Astrid
Shoegazowo-dreampopowe klimaty to u nas prawdziwa rzadkość. Toteż gdy pojawi się dobrze rokujący przedstawiciel łączący w swojej muzyce oba nurty, warto ten fakt odnotować.
Suffering Astrid to jednoosobowy projekt Bruna Janiszewskiego z Mławy, który ewoluował od domowej elektroniki do dzisiejszego kształtu, jakże mile nawiązującego do klasycznych pozycji 4AD, ale i agresywniejszego, hałaśliwego grania w stylu My Bloody Valentine. Artysta opublikował sporo swoich nagrań na Soundcloudzie, wypuścił też dwie „oficjalne” EP-ki na Bandcampie (ale co ciekawe nie posiada własnej strony na Myspace czy Facebooku). My skupimy się na najnowszej, zatytułowanej po prostu February 2012.
Zaledwie trzy instrumentalne utwory. Before Setting Off to pastelowa podróż przez ulice rozświetlone porannym światłem. Leniwy bit, spogłosowane tło, delikatne dźwięki gitary i powolne kroki basu. Shimmery Snowy Swooner diametralnie zmienia nastrój. Agresywny przester, zniekształcone dźwięki syntezatora wbijające się niczym igła w uszy. I wreszcie kulminacyjny moment tej króciutkiej EP-ki. Dwa wcześniejsze nagrania były zaledwie preludium dla monumentalnego Thousand At A Glance. Zwiewny wstęp przeradza się w jazgotliwą shoegaze’ową ścianę dźwięku. Dyskretne motywy klawiszy i chłodny, automatyczny rytm. Wszystko to zmierza do finalnej apokalipsy w zgiełku sprzęgających wzmacniaczy i dostojnej melodii. Można odpłynąć. Szkoda, że tylko na niespełna sześć minut.
Jestem przekonany, że są w Polsce fani takiej muzyki. Istnieje nisza, w której Suffering Astrid może się wygodnie rozgościć. Marzy mi się cała płyta z ośmioma kawałkami w stylu Thousand At A Glance. Gdyby jeszcze w kilku z nich zaśpiewała pani o anielskim głosie Julie Cruise... Ależ byłoby pięknie! [m]
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Mietall Waluś to specyficzna postać. Udało mu się kilka lat temu wstrzelić w rynek całkiem przebojową płytą zespołu Negatyw, wziął udział w ...
-
Przedstawiamy ósmą część cyklu We Are From Poland . Tym razem wyłącznie debiutanci! 01. Mela Koteluk : Spadochron/ demo { więcej } 02...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Podobno liczy się tylko piękne wnętrze, ale opakowanie może korespondować z wysoką jakością muzyczną płyty. Tak jest w przypadku trzech p...
-
Jeśli lubicie kupować muzykę w wersji elektronicznej i jest to muzyka z gatunku tej recenzowanej na WAFP, to odpowiedzią na pytanie zadan...
-
A mogło być tak dobrze. Plug&Play to właściwie jedyny polski zespół pasujący do kategorii dance-punk. Wiadomo o co chodzi: o ostre gitar...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Cześć, rzadko sięgamy po narzędzie do badania opinii publicznej (może za rzadko?), ale czasem warto zapytać Czytelników, co najbardziej ce...
dobre; co prawda mało nowatorskie i jak dla mnie za bardzo slowdive'owe, ale fajnie, ze w polszy cos takiego jest! slucham ze smaczkiem!
OdpowiedzUsuńjak to modnie grać coś modnego, co nie?
OdpowiedzUsuńwymień Anonimowy w takim razie chociaż jeden polski zespół shoegazowy...
OdpowiedzUsuń