Skowyt: Jest nas dwóch SP (megatotal.pl, 2009)

Opisywany dzisiaj singiel jest efektem działań serwisu megatotal.pl, za pośrednictwem którego fani sponsorują profesjonalną sesję dla swoich wybrańców, otwierając im w ten sposób (przynajmniej w teorii, która jak to zwykle bywa nie musi pokrywać się z praktyką) drogę do oficjalnych mediów. Skowyt to zespół z Warszawy, który dość buńczucznie deklaruje swoją przynależność do nurtu punk-rock. Jako, że lubię porządek, chętnie włożę ich do szufladki z napisem „garage rock revival”. Jeszcze jakaś ciekawostka? Proszę bardzo: zespół ma na koncie nagranie piosenki Running Away, która znalazła się na płycie dodanej do Edycji Rozszerzonej polskiej (bardzo dobrej) gry RPG Wiedźmin. Piosenka utrzymana w stylistyce „szybkiego Bruce’a Dickinsona”, jeśli kto ciekawy, niech sobie wygoogla.

Wróćmy do singla. Zawiera on dwie krótkie, dynamiczne piosenki. Tytułowa to garage rock revival w kanonicznej postaci. Charakterystyczny dla tego nurtu cięty riff importowany z klasycznych kompozycji The Stooges, dodatkowo dochodzą zaczepne zagrywki drugiej gitary. Dudniący bas i solidne uderzenie perkusji otoczone wianuszkiem przeszkadzajek dopełniają pobudzającej krążenie całości. I jeszcze wokal – celowo przybrudzony, nieco chimerycznie wskakujący w wysokie tony, przede wszystkim jednak dający solidnego kopa. Nie sposób nie zauważyć tekstu – jest po polsku i jest naprawdę dobry. Można go interpretować na kilka sposobów. Czy mamy do czynienia z opozycją dwóch ludzi i dwóch postaw życiowych? Czy konfliktem dwóch natur jednej, rozdartej osoby? A może, szukając dalej, buntem człowieka wobec siły wyższej? Jest nas dwóch/ Ja na padole łez/ A ty wśród chmur/ Ty patrzysz z góry/ A ja tu stoję/ Ty ciskasz pioruny/ A ja się boję/ Ty grozisz palcem/ Ja rzucam kamieniem/ Nie mogę żyć z tobą/ Nie mogę bez ciebie. Jest nad czym się zastanowić (co się raczej rzadko zdarza w przypadku takiej muzyki).

Drugi utwór - Nie czuję się winny - mniej przebojowy, za to bardziej intensywny. Hipnotyczny bas i złowieszczy klawisz, który robi klimat aż miło. Tekst już bardziej jednoznaczny. Żeby wszystko było jasne: Wizja miłości, którą nosisz w sobie/ Jest mojej wizji najgorszym wrogiem. Czasem trzeba to sobie powiedzieć:) Jako minus odnotuję przesadnie manieryczny wokal.

I już. Dwie piosenki to trochę mało, by oceniać czy zespół ma potencjał do nagrania świetnej płyty długogrającej. Na pewno słychać, że chłopaki grają z pasją i mają z tego grania sporo frajdy. Która może się udzielić słuchaczowi. [m]

Strona zespołu: http://www.myspace.com/skowyt