12 kwietnia 2013
Sue Clyde: Secret Roads EP (wyd. własne, 2013)
Chromatics i Class Actress spotykają się w Szczecinie na podwójnym latte.
Długo czekaliśmy na debiutanckie wydawnictwo szczecińskiego tria. Idealnie, gdyby EP-ka pojawiła się w ubiegłym roku w okresie triumfów filmu Drive lub trochę później, gdy umysły graczy zaprzątnęła niezależna gra Hotline Miami – wtedy miałaby szansę na coś więcej niż tylko szumek na paru blogach. Obie wspomniane produkcje łączy charakterystyczna, śmiało nawiązującą do synth popu lat 80., muzyka. W podobnej stylistyce utrzymana jest twórczość Sue Clyde.
Na pięcioutworowym minialbumie mamy jeden znany wcześniej kawałek (tytułowy) – reszta to materiał premierowy. Początek znakomity. Przebojowe, choć utrzymane w nostalgicznym nastroju Chances i rytmiczne Secret Roads łączy łóżkowa miękkość bitów, pastelowe barwy syntezatorów i łagodny, eteryczny wokal Mai Ławickiej. W Moonbeams zespół zwraca się już w kierunku hipnotycznej kontemplacji. Można tańczyć, choć wyeksponowany bas, powolne tempo i minorowy klimat raczej nikogo do podskoków nie skłonią. Za to Waiting Time to już parkietowy wymiatacz z wysokotonową elektroniką i efektami rodem z dyskotekowych hitów z satelity. Zaskakuje stonowane zakończenie – Back To The Start jest tak dyskretny w swej urodzie, że przy pierwszym odsłuchu można go w ogóle nie zauważyć. A to przecież śliczność nad ślicznościami.
Sue Clyde mają w sobie wiele wdzięku i elegancji, a przy tym na tyle powściągliwości, by nie zanudzać słuchacza 80-minutowymi „dziełami”. [m]
Strona zespołu: http://www.facebook.com/pages/Sue-Clyde/136514336442039
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Don't Panic We Are From Poland prezentuje / presents: 1. The Mothers Night Life In Big City [PL] Tytuł mówi wszystko. Kawałek na roz...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Zapraszamy do głosowania na płytę roku 2008! Zasady drugiej edycji zostały zmienione, aby umożliwić aktywność wyborczą również leniuchom, kt...
-
Kiedy czytam niektóre komentarze dotyczace drugiej płyty Marii Peszek, mózg mi się lasuje, a resztki włosów na głowie stają dęba. Część nasz...
-
...i z tej okazji nie będzie żadnego kazania, podziękowań, pozdrowień czy imponujących statystyk. Będą dwie niespodzianki. Z pierwszej...
-
A mogło być tak dobrze. Plug&Play to właściwie jedyny polski zespół pasujący do kategorii dance-punk. Wiadomo o co chodzi: o ostre gitar...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Gliwicka Fabryka Drutu to miejsce bliskie mi geograficznie, a mimo to do tej pory nie miałem okazji do niej zajrzeć. Powodem był mało i...
-
Jakbyście nie wiedzieli, to informuję, że od paru lat blog WAFP wydaje wirtualne składanki z muzyką. My je składamy, wy ściągacie. Albo i ni...
-
Gdy ma się tak dobrego wokalistę, przechodzą nawet sztywne i konserwatywnie poprawne kompozycje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz