Obserwator: Skuund

Do tej pory Kruszwica kojarzyła mi się tylko i wyłącznie z legendą o Popielu. Sytuacja zmieniła się w momencie odkrycia powstałej w 2007 roku kapeli o dziwnej nazwie. Skuund składa się z trzech muzyków, mają na koncie płytkę demo oraz parę luźnych utworów. Jak sami mówią - nie tworzą zespołu, lecz projekt o profilu muzycznym. Dlatego oprócz standardowych piosenek tworzą muzykę filmową (bardziej elektroniczną). Może ktoś się spotkał z amatorską produkcją Gilotyna marzeń. Oprawa dźwiękowa w tym obrazie jest właśnie dziełem chłopaków ze Skuund.

To bardzo introwertyczna i oszczędna, choć pełna emocji, muzyka. Wokalista Łukasz Nawrot dysponuje zmęczonym głosem, jakby osobiście ponad tysiąc lat temu przyglądał się wydarzeniom nad jeziorem Gopło. Słychać w jego śpiewie i smutek, i melancholię. Postawa wypalonego i zrezygnowanego człowieka nadaje utworom szczyptę dekadencji i jesiennych refleksji.

Można bez problemu wrzucić Skuund do szufladki post-rock. Bardzo dobrze tam pasują. Rozmyte dźwięki gitar, nieśpieszne tempo wyznaczane dobrze wyeksponowaną perkusją oraz wyraźną linią basu. Najlepszym tego przykładem jest kawałek Równoległe linie, gdzie przez siedem minut towarzyszą nam oszczędne akordy, pojedyncze dźwięki klawiszy, pogłosy i echa. Pozostałe utwory podobnie oddziałują na percepcję, kaby mówiły: Zatrzymaj się człowieku, połóż się wygodnie i zapomnij na chwilę o wszystkich sprawach. Chociaż to małe kłamstwo, gdyż kruszwiczanie nie mają zamiaru uspokajać. Utwory Jeśli chcesz to zrobić Lenny, to zrób to proszę teraz Kravitz czy Uciekaj moje serce przez trzy czwarte ich długości są ślicznymi kompozycjami (aczkolwiek smutnymi), jednak w pewnym momencie wchodzi dobrze znany post-rockowy zgiełk, który burzy dobry nastrój i wywołuje ścisk w żołądku. A już Say to schizofrenia na całego. Głos przepuszczony przez modulator brzmi niczym z krainy zmarłych. W połączeniu ze sfuzzowaną gitarą i jednostajnie wybijanym rytmem zmusza do zaprzestania dalszego odsłuchu. Tak to się nigdy nie zaczęło to sympatyczna wrześniowa piosenka, gdy po wakacyjnych szaleństwach jest czas na opamiętanie i wyciszenie. Poziomem od reszty odstaje jedynie The Science Of Dreams, które oparte na ogranych schematach nie potrafi poruszyć jak pozostałe kompozycje.

Dziwny ten Skuund jest, jednostajny i odpychający. Porywający i magnetyzujący. Muzycy wymyślili sobie ciekawą niszę, swobodnie się w niej poruszając. I osiągają cel - ta muzyka chyba nikogo nie pozostawi obojętnym, zwłaszcza w szarą jesień. Jedyna zła wiadomość, to że z zespołowego obozu od dłuższego czasu nie dobiegają żadne wieści. Nawet na stronie myspace wygasł im layout, a na innej Google daje ostrzeżenie, że rozprowadza złośliwe oprogramowanie... [avatar]

Strona zespołu: http://www.myspace.com/skuund