Jack Input: Marshmallows In The Sky EP (wyd. własne, 2009)

Gdzieś pomiędzy Mińskiem Mazowieckim a Warszawą w pierwszym półroczu 2008 narodził się Jack Input. Rok później zespół okrzepł na tyle, by nagrać pierwszą „czwórkę”. Marshmallows In The Sky zawiera 12 minut prostego post-punkowego grania. Mimo że materiał powstał w piwnicy (według oficjalnego info), całość brzmi dość soczyście i jest pozbawiona brudu typowego dla domowych warunków.

Są młodzi i nieopierzeni. Słychać to wyraźnie w prezentowanych kawałkach. Brakuje umiejętności technicznych. Wybijane perkusyjne rytmy brzmią dość topornie. Nie znaczy to wcale, że pałker nie umie grać - są po prostu zbyt przewidywalne i typowe dla początkującego adepta. Sekcja rytmiczna sobie plumka, piórko swobodnie przeskakuje ze struny na strunę wytwarzając delikatnie nerwową tonację. Lecz również w tym przypadku słychać brak doświadczenia. Gitarzysta nieźle kombinuje mając w głowie określony efekt i harmonię, jednak wydobywane dźwięki często nie mają odpowiedniej głębi i tworzą jednowymiarową płaską przestrzeń. Przykładem niech będzie końcówka TV. Wydawnictwo brzmiałoby o wiele lepiej, gdyby muzycy nie bali się zastosować większej ilości nakładek gitarowych czy innych efektów (jak te w Andreidzie).

Ale dość jojczenia, teraz parę pozytywów. Na uwagę zasługuje kobiecy wokal. Ann dobrze radzi sobie z angielskimi tekstami, posiada miłą i zmysłową barwę głosu. Nie wiem czy to było zamierzone, ale utwory na EP-ce ułożono od najgorszego do najlepszego. Zespół do promocji wybrał Muzzy - jak dla mnie w tym kawałku jest coś irytującego i odpychającego. I nie pomaga fajna przeszkadzajka w postaci bliżej niezidentyfikowanego instrumentu w zwolnieniach. Kolejne na liście TV przynosi sfuzzowaną gitarę oraz hardy (jak na tę estetykę) wokal. Początek Andreidy sympatycznie wpasowuje się w styl wypracowany przez The Cure; również mile zaskakuje połamany rytm oraz rozedrgane riffy. I na koniec piosenka, która nieoczekiwanie w sierpniu była najczęściej odtwarzanym przeze mnie utworem. For Fun, mimo wszystkich potknięć, jest po prostu ślicznym utworem, swobodnie zaśpiewanym, z delikatną nutą tajemniczości. Dobre kawałki mają to do siebie, że ruszają niezależnie od tego czy skomponował je doświadczony zespół czy raczkujące młodziaki.

Dobry ruch ze strony grupy, że zdecydowała się umieścić EP-kę do pobrania za darmo na swojej stronie. Dzięki temu można poświęcić jej kwadransik bez większego grymaszenia. Jack Input to rzeczywiście miły chłopak, który ciągle się uczy. Jeśli kolejność utworów została ułożona pod kątem czasu ich powstania, to wieszczę kapeli rozgłos zdecydowanie większy niż granice administracyjne stolicy.[avatar]

Strona zespołu: http://www.myspace.com/jackinputmusic