Żałosne miauczenie? Ależ skąd - widzicie tu jakieś koty?
Tytuł płyty może trochę niefortunny, bo miauczenia tu nie ma, nie jest to też kocia muzyka – choć trzeba przyznać, że nastrój panujący na debiutanckim longpleju Joanny Kuźmy można określić jako „smutny z tendencją do depresyjny”.
Asia bywa porównywana do kilku wokalistek z nurtu singer/songwriter (najczęściej pojawia się Cat Power – pewnie przez to kocie skojarzenie) i można się spierać, czy są to porównania trafne, czy nie. Mniejsza o nie. Wiadomo, z czym mamy do czynienia. Jest młoda pani dysponująca czystym głosem i dobrą dykcją (choć zdarza się jej czasem głos obniżyć niemal do chrypki, a także połykać zgłoski). Pani gra na gitarze akustycznej, fortepianie i produkuje minimalistyczną elektronikę oraz loopy. W muzyce jest przestrzeń, prostota, skromność, chłód, ale i emocje.
Ja najbardziej lubię to zwykłe, „ludzkie” oblicze Joanny. Kiedy zasiada do piosenki z gitarą i snuje opowieść. Jak w Free To Fail, Mirrors (tu najciekawiej na całej płycie wypada dawkowanie emocji), Heavy Mourning (a tu pięknie wszystko się zagęszcza za sprawą większej liczby linii wokalnych i partii fortepianu) i pożegnalnym Take Me With You. Ładnie wypadają ballady, w których główną rolę przejmuje fortepian (Freeze, The Ride) lub tradycyjnie - organowo - brzmiące klawisze (Oh Wind). Mniej przekonują mnie utwory próbujące zahipnotyzować słuchacza monotonnym transem (Never Let Me Down) i psychodelicznym delayem (Why). Te ostatnie to wpływ Karola Schwarza, który miał swój udział przy powstaniu albumu nie tylko jako producent, ale i muzyk.
Miserable Miaow można łatwo zlekceważyć i odrzucić – jeśli podczas poznawania nowej muzyki kierujecie się przede wszystkim pierwszym wrażeniem. Nie ma tu zbyt wielu chwytliwych melodii, które od razu wpadają w ucho. Premiowani są słuchacze cierpliwi i zdyscyplinowani – ci skłonni poświęcić czterdzieści minut wyłącznie na słuchanie. [m]
Strona artystki: http://www.facebook.com/asiaikoty
4:44 min z mojego życia poświęcone tej oto piosence i muszę powiedzieć ze całkiem przyjemnie się słucha gdy za oknem jest ten wspaniały nocny mrok w ręku parujący kubek z kakao a przede mną książki do setek przedmiotów. Dla mnie ta piosenka to swoiste przeniesienie się w czasie do wakacyjnych nocy spędzonych nad morzem. Chwila idealnego spokoju, szumu wiatru, plusku morza i kubła poważniejszych myśli od czasu do czasu. Coś dobrego. Trochę smętne smęty ale i smętne smęty czasami są strzałem w dziesiątkę.
OdpowiedzUsuńjest błąd.
OdpowiedzUsuńmiast "Heavy Morning"
winno być "Heavy Mourning"