16 listopada 2012
Destructive Daisy: Destructive Daisy EP (Ed Pachoł Company, 2012)
Jakiś czas temu narzekałem na zespół Brain's All Gone, że w dziewczynach za dużo kalifornijskiej odmiany punko-polo, a za mało alternatywy. I proszę, parę dni później wpadła mi w łapki debiutancka EP-ka gdyńskiego girlsbandu.
Destructive Daisy to cztery fajne laseczki (na fejsbuku mają całkiem sporo zdjęć), które jako miasto zamieszkania podają Seattle. Grają same rajcujące rzeczy: grunge, punk, riot grrrl i wręcz pławią się w dźwiękach, które rządziły podziemną Ameryką w pierwszej połowie lat 90. ubiegłego wieku. Producentem ich debiutanckiego materiału może i nie został Butch Vig, ale odrzucenie kandydatury Michała Miegonia byłoby głupotą. Goran pewnie dużo do roboty nie miał, ale garaż w wykonaniu Niszczycielskiej Stokrotki brzmi odpowiednio soczyście i drapieżnie.
Słuchając EP-ki przychodzi do głowy właściwie tylko jedna nazwa i nie ma co szukać innych, gdyż jest w 100% celna. Destructive Daisy to Hole z epoki Pretty On The Inside, a wokalistka Audri od Courtney Love wzięła to co najlepsze. Bezkompromisowość, zadziorność, kiepski głos, bardziej wykrzyczane niż wyśpiewane linie melodyczne oraz rodzącą się charyzmę. I mimo że jej stęki i drapieżna maniera wokalna nie przeradza się w jakieś zjawiskowe utwory, to dziewczyny słucha się z rosnącym zaciekawieniem.
Demon zamieszek opętał również resztę składu. Dams, Kleo, Ada - kobitki nie dają sobie żadnej taryfy ulgowej i bez wiedzy o składzie jest rzeczą niemożliwą wyczaić, że za dźwięki odpowiada płeć piękna. Dams trzaska niezłe solówki, bębny Ady ani na sekundę nie zniżają się po poziomu prostego punkowej łupaniny, charkot basu Kleo ma początki w niespokojnym, koledżowym graniu. Trochę doskwiera brak naprawdę dobrych kompozycji (na czoło wybija się powłóczyste i nonszalanckie Panic), można też kwękać, że to już było, ale... czy aby na pewno było? Czy możemy bez namysłu wymienić podobnie zdzirowatą płytę, którą słyszeliśmy niedawno? No, czekam... [avatar]
Strona zespołu: https://www.facebook.com/DestructiveDaisy
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Mimo że rok 2009 powoli odchodzi w przeszłość, ciągle jeszcze skrywa nieodkryte skarby, które sprawiają, że nie możemy o nim zapomnieć. Oto...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Tworzenie sztuki i głowa do interesów nie zawsze idą w parze, ale jeśli ktoś ma zdolności organizacyjne i siłę przekonywania może spróbować ...
-
Piotr Brzeziński idzie śladem Vaclava Havelki z czeskiego Please The Trees i podbija Europę swoją singer/songwriterską interpretacją co...
-
Gdyby CKOD mieli zadebiutować w drugiej dekadzie XXI wieku, brzmieliby jak WKK.
-
Pamiętacie pierwszą płytę gdyńskiego tria? The Bell ukazał się cztery lata temu i w większości recenzji podstawowym „zarzutem” było stwie...
-
Spontaniczny projekt m.in. Marcina Loksia (dawniej Blue Raincoat) i Kuby Ziołka (Ed Wood, Tin Pan Alley) ma szansę przerodzić się w coś trw...
najs, najs..
OdpowiedzUsuńa ja widzę błędy stylistyczne...
OdpowiedzUsuńBarbed wire jest mega srogie! :D
OdpowiedzUsuńsłyszałem na żywo. Dramat
OdpowiedzUsuń30stego jest ich koncert w Wydziale Remontowym. lepiej przyjść i zobaczyć niż sugerować się recenzjami
OdpowiedzUsuńfajne laski, muza dobra, brakuje mi jeszcze większego brudu ,co do wokalu jest dużo lepszy niż Courtney ,i ja bym wymienil inne podobieństwa ,czekam na koncert mam nadzieje ze sie nie zawiodę !
OdpowiedzUsuńjesli grunge to bardziej soundgarden niz hole, bardziej alice in chains niz nirvana ogolnie bardziej metal niz punk, niestety
OdpowiedzUsuńl7
OdpowiedzUsuńMoim zdaniem objawienie w naszym kraju. Pierwszy zespół damski grający tak dobrze, i to riot grrrl. I widzieć moją znajoma Kleo serwującą mi muzykę wprost w mój gust. Oczekuję, że się sie jeszcze rozkreca i dadza nam porzadna dawke dobrej muzyki.
OdpowiedzUsuń