7 listopada 2012
Dr. No: Dr. No EP (2.47 Records, 2012)
Trudno to sobie wyobrazić, ale projekt o nazwie Dr. No istnieje już od dwunastu lat. W tym czasie zdołał wydać tylko jedną płytę i umieścić parę piosenek na składankach. Na szczęście powrót po długim czasie milczenia nastąpił i to w wielkim stylu.
Idea muzyki Dr. No zawsze opierała się na zaproszonych do współpracy wokalistkach. I tym razem wspierają go dwie utalentowane dziewczyny: Karolina Kozak i Misia Furtak z tres.b. Obie dość już rozpoznawalne i popularne w tzw. pewnych kręgach.
EP-kę rozpoczyna dynamiczne, wpadające w ucho za sprawą zgrabnych linii melodycznych i miło jazgoczących gitar Alliance z Misią za mikrofonem. W tej piosence jest to, czego zabrakło na ostatniej płycie tres.b – szkoda, że feeling powrócił dopiero na gościnnych występach, ale plus dla Doktora, że wykrzesał z Misi zagubioną gdzieś radość śpiewania. Drugi utwór z tą wokalistką, Dissaray, ma bardziej taneczny charakter, z bujającym basem, plamami klawiszy i hałasującą w refrenie gitarą.
Piosenki Karoliny Kozak są spokojniejsze, nastawione na budowanie intymnego nastroju, zgrabnie urozmaicają ten minialbum. Singlowe Out Loud ma wiele wdzięku, I Live... to z kolei przykład udramatyzowanego popu, jakiego z przyjemnością słucha się w radiu (jeśli tylko któraś stacja odważy się sięgnąć po tak „strasznie niszowego” wykonawcę, jak Dr. No). Właściwie to samo można napisać o Why Wouldn’t You, któremu najbliżej do brzmienia ostatniej płyty Karoliny Homemade.
Świetne, melodyjne piosenki. Pop na najwyższym poziomie. Co z tego, skoro i tak nikt ich nie zauważy? Nasz Dr. No w przeciwieństwie do książkowego/filmowego pierwowzoru nie zamierza niczego niszczyć ani opanowywać świata. A szkoda. [m]
Strona zespołu: http://www.drno.pl
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Czasem trafiasz na muzykę, która bez ostrzeżenia wali cię prosto w splot słoneczny. I widzisz Wielki Wóz, i Mały Wóz, i inne gwiazdozbiory....
-
Opisywany dzisiaj singiel jest efektem działań serwisu megatotal.pl, za pośrednictwem którego fani sponsorują profesjonalną sesję dla swoich...
-
Tak jest, właśnie u nas, właśnie dziś. Singiel Bartka Wołyńca, który zaskoczył, wielu zauroczył, paru zirytował, ale na pewno nikogo nie poz...
-
Pierwsza płyta długogrająca Root z pewnością nie jest przełomowa ani rewolucyjna, ale też nie tego oczekiwałem po tym zespole. Oczekiwałem o...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
TAK: Dali radę. Znowu. Zresztą czy oni kiedykolwiek na którejś ze swoich płyt nie dali rady? O dziejowości ich debiutu już nawet nie chce mi...
-
Jedna z najlepszych płyt wydanych w Europie kontynentalnej w ostatniej dekadzie.
-
Alternatywna scena Rawicza w skali krajowej może i nie ma większego znaczenia, ale w tym mieście powstało kilka płyt, które wstydu mu nie p...
Nie przepadam za żeńskim wokalem, ale tutaj świetnie się komponuje z muzyką i brzmi całkiem przyjemnie
OdpowiedzUsuńwszystko fajnie, tylko czemu okładka wygląda jak u jakiegoś marnego, domorosłego producenta techno?
OdpowiedzUsuńOkładka nie przyciąga, ale Misia Furtak ZAWSZE!
OdpowiedzUsuń