18 lipca 2010
Uda: Hurtownia przebiśniegów (Dziewosłąb Records, 2010)
Uda są jak sztuka nowoczesna: tytuł określa dzieło. Tytuły kompozycji zespołu z Krakowa są naprawdę zabawne, rzecz w tym, że cała reszta to tylko sprawnie odegrane schematy.
Zostańmy na chwilę przy tytułach. Doceniam drzemiący w nich dowcip i liczne podteksty (znaczące coś przede wszystkim dla członków zespołu). Proszę bardzo: Mewy lajty, Pobaw się nim, Umyjcie węgiel, Człowiek-gulasz zdaje decydujący cios lutownicą – jest tego więcej. Co za nimi stoi? Ano muzyka instrumentalna, mieszanina funkowo-jazzowych rytmów, postrockowych, czasem ocierających się o yass, improwizacji i sporo konkretnego gitarowego grzania. O dziwo, wszystko to całkiem dobrze trybi, a co rzuca się w uszy, to znakomita współpraca muzyków. Oni po prostu świetnie się swoim graniem bawią. Inna sprawa, czy bawi to słuchacza. Czasem tak, chwilami z głębi jestestwa wydobywa się przejmujący ziew. Z pewnością ta rejestracja zyskuje w wersji na żywo, kiedy zespół może wciągnąć do zabawy publiczność i twórczo rozwinąć zamknięte kompozycje.
Fajne momenty: rytmiczne połamańce i praca gitary w Mewach lajtach, zadziorny riff i arogancko punktowany bas w Feministycznej pani pedagog, psychopatyczne zmiany nastroju w Człowieku-gulaszu, wyciszenia w Pomórniku. W paru miejscach zespół nie podołał wyzwaniu. Stacja grzyb miała być intrygująco groteskową historyjką, a zabrakło puenty. Pseudo rap w Kombajnie do zbierania eunuchów trąci estetyką Big Cyca, improwizowane zabawy w Gąbczastej lambadzie przyszłości prowadzą do nikąd, podobnie jak w nudnym Pobaw się nim. Słychać, że wiele kompozycji powstało „na spontan” i przez to cierpią na brak jakiejś myśli przewodniej.
Nie jest to jednak płyta zła, w odpowiednim nastroju będąc można się nawet przy niej pobawić. Warto docenić biegłość muzyków i sprawdzić ich w wydaniu koncertowym [m]
Feministyczna pani pedagog:
Strona zespołu: http://www.myspace.com/udauda
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Mietall Waluś to specyficzna postać. Udało mu się kilka lat temu wstrzelić w rynek całkiem przebojową płytą zespołu Negatyw, wziął udział w ...
-
Przedstawiamy ósmą część cyklu We Are From Poland . Tym razem wyłącznie debiutanci! 01. Mela Koteluk : Spadochron/ demo { więcej } 02...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Podobno liczy się tylko piękne wnętrze, ale opakowanie może korespondować z wysoką jakością muzyczną płyty. Tak jest w przypadku trzech p...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Jeśli lubicie kupować muzykę w wersji elektronicznej i jest to muzyka z gatunku tej recenzowanej na WAFP, to odpowiedzią na pytanie zadan...
-
A mogło być tak dobrze. Plug&Play to właściwie jedyny polski zespół pasujący do kategorii dance-punk. Wiadomo o co chodzi: o ostre gitar...
-
Cześć, rzadko sięgamy po narzędzie do badania opinii publicznej (może za rzadko?), ale czasem warto zapytać Czytelników, co najbardziej ce...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz