[Przed premierą] Hanimal: Bajkit + The Sky Rushes

Już prawie jesteśmy w nowym, 2014, roku i już wiemy, że rozpocznie się on bardzo smakowicie dla fanów niebanalnej polskiej muzyki. 22 stycznia nakładem Verge Sound ukaże się debiut zespołu Hanimal.

Nielegalny Sylwester z WAFP po raz piąty!

Szanowni! To już piąty Sylwester, do którego będzie Wam przygrywać nielegalna składanka WAFP! Cieszymy się zawsze, gdy możemy poprawić Wam humory i przyczynić się do poprawy jakości Waszych imprezowych mikstejpów*. Nie wahajcie się użyć poniższego zestawu densowych przebojów!

Wilderness Concerto: Wilderness Concerto (wyd. własne, 2013)

Lubię takie zaskoczenia. Gdzieś, kiedyś, ktoś wrzuca kilka niezobowiązujących nagrań do sieci, po czym nastaje na tyle długa cisza medialna, iż wydaje się, że na tym wspólna przygoda muzyczna owych ludzi się kończy. Aż tu nagle, bez żadnych zapowiedzi, chwalą się gotową debiutancką płytą długogrającą!

Sjón: Nojs EP (Megatotal.pl, 2014)

Miłośnicy literatury islandzkiej, Bjork i Radiohead dwoma nowymi utworami zapowiadają debiutancką płytę. Będzie mrocznie i lesiście.

Anita Lipnicka: Vena Amoris (Mystic Production, 2013)

Anita Lipnicka tłumaczy americanę na język polski.

Potrójne uderzenie: J.A.S.S Trio, Tatvamasi, Wolność Ptaków Drażni Drzewa

Instrumentalno-jazzująca inwazja. Rękawiczki włożone, frak otrzepany z drobin kurzu... Publiczność czeka!

Crab Invasion: Trespass (Postaranie / DRAW Records, 2013)

Zborysowienie Krabów ostatecznie potwierdzone.

Forge Of Clouds: Ordinary Death (wyd. własne, 2013)

Przyszli z chmur po raz drugi.

Na Tak: 13 (natakmuzyka.pl, 2013)

Na tak, jak najbardziej!

Inqbator: The Spin EP (wyd. własne, 2013)

Nowy gracz na rynku muzyki dla smutasów.

Budzy i Trupia Czaszka: Mor (Metal Mind Productions, 2013)

A miało tej płyty w ogóle nie być. Pierwszy album Trupiej Czaszki ukazał się niemal dziesięć lat temu. Od tego czasu jej lider, Tomasz Budzyński, zdążył nagrać kilka płyt z Armią, kilka płyt solo, napisać książkę i nakręcić dwa filmy. Ponadto przekroczył pięćdziesiątkę i nic nie wskazywało na to, że w tym wieku planuje ponownie walczyć na scenie w punkowym zespole. To się nie miało zdarzyć, ale się zdarzyło.

Felix Kubin: Zemsta Plutona (Lado ABC/ Gagarin, 2013) + Felix Kubin mit Mitch & Mitch: Bakterien & Batterien (Lado ABC, 2013)

Wygląda na to, że Lado ABC zrobiło deal życia. Oto Felix Kubin, znany niemiecki kompozytor i producent muzyki elektronicznej, którego osiągnięcia są stawiane na równi z legendarnym Kraftwerk, dołączył do artystów wydawanych przez ten label, i to nie tylko w Polsce, ale całej Europie Środkowej i Wschodniej. Warto przy tej okazji zapoznać się z twórczością tego artysty, tym bardziej, że Lado wydało w ciągu ostatniego miesiąca dwa albumy Kubina. I oba są dość mocno powiązane z Polską.

Obscure Sphinx: Void Mother (Fuck The Tag, 2013)

Mieszankę sludge, doom metalu, post rocka i elementów industrialnych dziennikarze muzyczni zwykli zwać post metalem. Niestety mają oni to do siebie, że potrzebują szufladek, do których wrzucają dany zespół, klasyfikując go w tej czy innej formie. Następnie wrzucą doń kolejny i kolejny, tylko po to, aby stworzyć wrażenie, że istnieje jakaś scena, którą będą mogli w spokoju opisywać. Muzycy łatek nie znoszą i w przeważającej większości nie chcą, aby ich muzyka identyfikowana była w obrębie jakiegoś mniej lub bardziej przypadkowego zbioru. A szczególnie nie lubią tego muzycy zespołu Obscure Sphinx, którzy nazwali swoją wytwórnię Fuck The Tag. A ja, biedny dziennikarz muzyczny, słucham właśnie ich drugiej płyty wiedząc, iż jest, a zarazem nie jest postmetalowa. I jak tu ją teraz mądrze opisać?

Aiodine: LP01 (All Seeing Eye Art, 2013)

Co za koincydencja! Dwa tygodnie temu w słuchawkach gościliśmy trójmiejski duet Logophonic. Dziś przedstawiamy debiutancką płytę dwóch innych panów z Trójmiasta. W obydwu przypadkach mamy ten sam podział ról - jeden trzyma gitarę, drugi chowa się za laptopem. Zarówno Borderline, jak LP01 to bardzo ciekawe wydawnictwa. Na tym podobieństwa się kończą. Gdyż muzycznie to jednak przeciwstawne światy.

Cinemon: Perfect Ocean (wyd. własne, 2013)

Coraz ciaśniej w czołówce. Kogo zepchnie z pudła wydający właśnie swoją drugą płytę krakowski Cinemon?

Graveyard Drug Party: Paint Your Teeth (FYH!Records, 2013)

Noise is the new sexy.

Gentleman!: Cinco de mayo (SkakAnka Records, 2013)

Ponad trzy lata minęły od debiutanckiego albumu trójmiejskiego Gentlemana. Kiedyś wróżono im wielką karierę, dziś powracają bez większego rozgłosu. Na szczęście powracają płytą co najmniej przyzwoitą, a już na pewno z momentami.

Sorry Boys: Vulcano (Mystic, 2013)

Zarówno na pierwszej, jak i na drugiej płycie Sorry Boys recenzenci słyszą odniesienia do Cocteau Twins i bliźniaczych klimatów ze stajni 4AD. Pod tym względem jestem głuchy jak pień. Za to wyraźnie słyszę, że Vulcano jest bardzo udanym albumem.

Tania O: Tania O (Chrunchy Human Children Records, 2013)

Piłeś, wybierz tramwaj. Recenzja tylko dla pełnoletnich czytelników.

Heart & Soul: Heart & Soul Presents Songs Of Joy Division (2.47 Records, 2013)

Kilka faktów z przeszłości. Rok 1980, premierę handlową ma album Closer Joy Division. 30 lat później w Polsce podczas festiwalu w Węgorzewie zbierają się muzycy związani z grupami m.in. Made In Poland, Agressiva 69, Cool Kids of Death, Rebeka, L.Stadt, by w dziesięciu kompozycjach oddać hołd Ianowi Curtisowi i spółce.

Rosinski: No Tears (Please Feed My Records, 2013)

Mateusz Rosiński ze Świebodzina coraz wyraźniej zaznacza swoją obecność na scenie elektronicznej. Remix dla Misi Furtak powinien zwrócić na tego producenta nieco większą uwagę – i oby tak się stało!

Stefan Wesołowski: Liebestod (Important Records, 2013)

Nie ma nic przyjemniejszego w muzyce od podziwu wywołanego konsekwentnym wzrostem świadomości artystycznej, następującym z każdym kolejnym wydawnictwem.

AXMusique: Slimy Action Music (Karrot Kommando, 2013)

Zamknij się i tańcz!

We Draw A: Whirls EP (Brennnessel, 2013)

Wrocławski duet idzie tropem Kamp! i Rebeki. Zaczynając od darmowych EP-ek buduje wokół siebie społeczność fanów wyczekujących długogrającego debiutu.

Pojedynek: Magnificent Muttley kontra Obsessions

Hard rock odkryty na nowo kontra punk rock wiecznie żywy.

[Przed premierą] Aiodine: 027

Istnieją od sześciu lat, ale dopiero w grudniu (dokładnie 13.12) zadebiutują oficjalnym longplayem.

Raczej na „nie”: Bajzel, Cuba de Zoo, Empty Ashtray, Teleport Magic

Czasami jesteśmy na „nie”. Czasem musimy sobie pokrytykować.

Black Mynah: Monster Stories (Music Is The Weapon, 2013)

Ciemne oblicze Marli Cinger.

Logophonic: Borderline (Music Is The Weapon, 2013)

To już drugie spotkanie w tym roku z gdyńskim duetem. Ciekawsze od poprzedniego.

BiFF: Attenzione Bambino (Mystic, 2013)

Starość nie radość.

Wovoka: Trees Against The Sky (Lado ABC, 2013)

To płyta hołd złożony korzennemu amerykańskiemu bluesowi. Dwa lata temu Limboski swoim Tribute To Georgie Buck postawił kropkę nad i - wydawać się mogło, że w tym temacie nikt nie będzie miał już nic do powiedzenia. Ale zaraz, zaraz! Pod wizjami Wovoki podpisuje się Raphael Rogiński. Człowiek, który z tym roku dał nam płyty Shofar i Cukunft. Czyli można już bez dalszego czytania recenzji zacząć słuchać Trees Against The Sky w ciemno.

Pojedynek: Artur Maćkowiak kontra Slalom

Dwie instrumentalne płyty z gatunku „prawdziwy post rock”. Dwie płyty wybitnych muzycznych osobowości. Dodatkowym smaczkiem łączącym oba wydawnictwa jest osoba Michała Kupicza, który muzykę Maćkowiaka i Slalomu zmiksował i zmasterował. Oba albumy mają więc kilka cech wspólnych, ale też wiele je różni.

Alameda 3: Późne królestwo (Instant Classic / Millieu L’Acephale, 2013)

Bydgoska grupa artystyczna Millieu L’Acephale zaczyna powoli wyrastać na lidera polskiej noise’owej alternatywy. Kierowana przez Kubę Ziołka rozrosła się z czasem do pięciu zespołów, z których większość wydała płyty w bieżącym roku. Z marketingowego punktu widzenia mogło się to wydawać ryzykownym ruchem, tym niemniej okazał się on sukcesem.

L.Stadt: You Gotta Move (Mystic, 2013)

L.Stadt odleciał do Teksasu.

Pictorial Candi: Drink (Lado ABC, 2013)

Przed wami pierwszy w historii muzyki longplay w butelce.

Iwo: EP3 (wyd. własne, 2013)

Will we ever come back from his sweet melancholia?

Edward With Gun: Fear Of Missing Out (wyd. własne, 2013)

Takich kapel w Ameryce są tysiące, a ich nagrania lądują na kolejnych składankach typu Alternative Times. W Polsce alternatywny rock środka jest popularny, choć za bardzo nie przekłada się to na ilość zespołów zajmujących ową szufladkę. Jak już młodzież chwyta za gitary, to częściej wychodzi z tego comopodobna wariacja niż I Am Giant. Na szczęście w Kraśniku powiało innym wiatrem.

[Przed premierą] Logophonic: Mamy czas

Koniec listopada należy do Music Is The Weapon. Tego samego dnia - 28.11.2013 - obok debiutu Black Mynah, który zapowiedzieliśmy niedawno, label ten wyda również drugą płytę duetu Logophonic. Czego możecie się po niej spodziewać?

Pojedynek: Circles In Stars kontra Judy’s Funeral

Powrót My Bloody Valentine wywołał nadspodziewanie duży oddźwięk - do łask powraca shoegaze’owa moda. Dziś dwa krótkie wydawnictwa płynące na fali sentymentu do starych pięknych czasów.

Kaseciarz: Motörcycle Rock and Roll (Instant Classic, 2013)

Ucieczka z zasyfionego Krakowa do słonecznej Kalifornii.

[Przed premierą] Black Mynah: Audrey + We Started From The End

Ten miesiąc wytwórnia Music Is The Weapon musi uznać za udany, wypuszcza bowiem dwie interesujące płyty, które - nieskromnie się pochwalimy - WAFP objął swoim patronatem. Pani(e) przodem - na początek Black Mynah.

Brooks Was Here: High Violence EP (Jagged Kid, 2013)

Ta recenzja, podobnie jak w przypadku opisywanej rok temu debiutanckiej EP-ki, powinna zacząć się od stwierdzenia, że wszystkie kapele, w których udziela się Mateusz Romanowski brzmią tak samo. Ok, miejmy to już za sobą.

Non Opus Dei / Morowe: Dziwki dwie (Witching Hour, 2013)

Split to broń obosieczna. Z jednej strony to dowód na scenową przyjaźń pomiędzy zespołami; z drugiej, także możliwość zaprezentowania się fanom swoich artystycznych partnerów, w formie krótszej niż długogrający album. Jednocześnie jest to sprawdzian sił twórczych, skonfrontowanie się z muzyką tych, z którymi dzielony jest materiał. I niejednokrotnie może się okazać, że sprawdzian ten został przez jedną ze stron oblany.

UL/KR: Ament (Thin Man Records, 2013)

Bardzo długo podchodziłem do tej recenzji. Dlatego, aby wam wynagrodzić to oczekiwanie (bo przecież czekaliście na recenzję WAFP, prawda? Czekaliście? Nie? To walcie się!), recenzja nietypowa, recenzja skrawkowa, recenzja patchwork.

Admiration Is For Poets: Last 4 Songs (French Girls Records, 2013)

Wiosną, gdy duet pracował nad EP-ką, napisał na swoim facebooku: „Będąc w zaawansowanych pracach nad jej powstaniem, coraz mocniej zastanawiamy się nad tym, czy nie nazwać jej: AIFP GOES POP”. Zdecydowano jednak inaczej i poeci nie poszli jednak w pop. Szkoda.

Ifi Ude: Ifi Ude (wyd. własne, 2013)

Kolorowy ptaszek z Afryki.

Obserwator: Pale Blue Dot + The Wiletts

Dwie dziewczęce kapele na progu kariery. Która z nich ma większe szanse?

Novika: Heart Times (MMA Records, 2013)

Na trzecim albumie Katarzyna Nowicka urozmaica jadłospis i obok powszechnie znanych klusek leniwych serwuje pierogi ze szpinakiem.

Mnoda: Wilda Archangielsk Tokyo EP (wyd. własne, 2013)

O matko, kolejny gitarowy zespół – jacy wy jesteście na tym WAFP-ie nudni!

Nawrocki Folk Computer Band: Nawrocki Folk Computer Band (Thin Man Records, 2013)

Komputerowy folk dla mentalnych niewolników*.