28 listopada 2013
Black Mynah: Monster Stories (Music Is The Weapon, 2013)
Ciemne oblicze Marli Cinger.
Joanna Kucharska do tej pory stała w cieniu Michała Miegonia, szalonego, ekspansywnego lidera Kiev Office. On rozgadany, strzelający dowcipami, tarzający się z gitarą po scenie. Ona spokojna, tajemniczo uśmiechnięta, skupiona na swoim basie. W pewnym momencie została liderką własnego zespołu – Marla Cinger. Marla miała średnio udany debiut (Congs, 2010), ale po wydaniu w 2011 roku bardzo dobrej EP-ki Hexagon wydawało się, że złapała wiatr w żagle. Niestety, wkrótce potem Joanna ogłosiła koniec zespołu. Teraz okazuje się, że w pojedynkę pracowała nad nowym materiałem, który ujrzał światło dzienne pod szyldem Black Mynah. Nie jest to rzecz drastycznie różna od twórczości Marli, o czym za chwilę się przekonamy. Również muzycy wspierający Asię podczas nagrań związani są z jej poprzednim zespołem. Po co więc było zmieniać nazwę i rozpoczynać wszystko od nowa?
Jako źródło swoich inspiracji Kucharska wskazuje Katie Kim i Chelsea Wolfe, ale wydaje się, że sięga ono głębiej, jeszcze do dream popu i shoegaze’u z 4AD rodem. Słychać to szczególnie w trzech najlepszych fragmentach Monster Stories. We Started From The End, Walking Towards The Gun Part 2 i Audrey proponują zbliżony klimat, pełen sprzężeń, gęstych ścieżek gitar i klawiszy, napędzany minimalistycznym rytmem, głównie pochodzącym z syntezatora. To również delikatne, lekko rozmyte wokale, budujące niepokojącą, pełną zagadek atmosferę. Pomijając ekstremalnie krótką akustyczną balladę Snow Song (tylko 1:02 – a gdzie ciąg dalszy?) i instrumentalny kawałek z „zepsutym” klawiszem (Walking Towards The Gun Part 2), reszta materiału mogłaby spokojnie wylądować na kolejnej EP-ce Marli Cinger. Secrets i Wolves to dynamiczne indierockowe piosenki z żywymi bębnami, prostymi riffami i charakterystycznymi liniami melodycznymi. Monster Stories wbrew tytułowi oferuje najlżejszą melodię – to w sumie taki trochę ponury, ale jednak indie pop.
Dyskusyjną kwestią jest całkowita rezygnacja z polskich tekstów, z którymi przecież Joanna Kucharska całkiem nieźle sobie radziła, dyskusyjna jest jej angielszczyzna (pewnie obsesyjni maniacy „prawidłowego akcentu” od razu się do tego aspektu śpiewania przyczepią), bezdyskusyjne jest natomiast to, że Monster Stories to album bardzo przyjemny w odbiorze i przede wszystkim perspektywiczny. Oby tylko Joanna nie wpadła na pomysł, by rozwiązać Black Mynah po wydaniu drugiej płyty! [m]
Strona zespołu: https://www.facebook.com/blackmynahband
Autor:
we are from poland
Etykiety:
altpop,
dream pop,
indie,
LP,
patronat WAFP,
po angielsku,
shoegaze
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Mimo że rok 2009 powoli odchodzi w przeszłość, ciągle jeszcze skrywa nieodkryte skarby, które sprawiają, że nie możemy o nim zapomnieć. Oto...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Tworzenie sztuki i głowa do interesów nie zawsze idą w parze, ale jeśli ktoś ma zdolności organizacyjne i siłę przekonywania może spróbować ...
-
Pamiętacie pierwszą płytę gdyńskiego tria? The Bell ukazał się cztery lata temu i w większości recenzji podstawowym „zarzutem” było stwie...
-
Pierwsza płyta długogrająca Root z pewnością nie jest przełomowa ani rewolucyjna, ale też nie tego oczekiwałem po tym zespole. Oczekiwałem o...
-
Gdyby CKOD mieli zadebiutować w drugiej dekadzie XXI wieku, brzmieliby jak WKK.
-
Lista zespołów, których twórczość inspiruje muzyków Setting The Woods On Fire, jest dość pokaźna. Mamy na niej i Sonic Youth, i Appleseed Ca...
-
Trio Manescape powstało w 2006 roku w Głogowie. Grają piękne mroczne piosenki na nisko nastrojoną gitarę i transową sekcję rytmiczną. Dobrze...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz