Obserwator: Heartstrings

W poszukiwaniu ciekawej, jesiennej muzyki, tym razem udajemy się do Gdańska, gdzie pod pseudonimem Heartstrings gra na gitarze akustycznej Maciej Teleżyński.

Pigalle Platz: Pigalle Platz EP (wyd. własne, 2010)

Najlepsze kasztany są... we Wrocławiu. Może nie pierwszej świeżości, ale zajada się je ze smakiem.

Digit All Love: V (Mystic, 2010)

Przyznaję się od razu – gdzieś po drodze zagubiłam drugą płytę wrocławskiego zespołu Digit All Love. Na szczęście znalazła się w odpowiednim momencie. Początek jesieni, za oknem jeszcze słońce, a w głośnikach kojąca muzyka. To jest to.

Miss Hapen: Minus czterdzieści EP (wyd. własne, 2010)

Nowy zespół na polskiej scenie, ale muzyka znana i niezbyt zaskakująca. Dla jednych będzie to wada, dla innych wręcz przeciwnie.

Obserwator: Cuba de Zoo

Tajemniczy zespół grający fajne, bezpretensjonalne piosenki, od których nie można się uwolnić.

Obserwator: The Ploy

Za oknem słońce jeszcze świeci, po różnych pogodowych sensacjach niby jest nawet ciepło, ale każdy podskórnie czuje już nadchodzącą jesień. A jesień, jak wiadomo, często objawia się chęcią na konkretną muzykę. Bardziej nastrojową, nieco melancholijną, pełną przestrzeni i jakiejś wewnętrznej tęsknoty.

Cieślak i Księżniczki: Cieślak i Księżniczki (My Shit In Your Coffee, 2010)

Maciej Cieślak. Legenda polskiego niezalu. Charyzmatyczny lider Ścianki, zespołu, którego płyty dopiero po kilku latach od premiery zostały właściwie zrozumiane. Rodzimy Piotruś Pan, wiecznie młody i poszukujący, stojący w opozycji do miałkości królującej w eterze. Nowa odsłona artysty pod nazwą Cieślak i Księżniczki zgodnie z przewidywaniami dostarcza wysmakowanych, wykwintnych wrażeń, jednak tym razem jest kilka „ale”. Jedno z nich wydarzyło się niecały rok temu i objawiło światu jako Cotton Touch.

In The Name Of Name: In The Name Of Name (Radio Rodoz, 2010)

Po ciekawej płycie Wojta de la Volta, inteligentnie penetrującej obszary singer/songwritingu, i mniej udanej próbie nagrania nowego P.O.L.O.V.I.R.U.S.-a przez formację Jak Zwał Tak Zwał, ekipa związana ze studiem Radio Rodoz uderza ponownie – tym razem serwując historie amerykańskich spisków politycznych w Trzecim Świecie okraszone muzyką Queens Of The Stone Age.

[CZ] Please The Trees na koncertach w PL

• czwartek, 7.10.2010 - Kraków, Forty Kleparz (ul. Kamienna 2) + Letko – godz. 20
• piatek, 8.10.2010 - Lódź, Fabryscena + Peter J. Birch i Superseries – godz. 20
• sobota, 9.10.2010 - Piotrków Trybunalski, Starówka (ul. Łazienna) + w ramach PiotrOFF Art Festival – godz. 18
• sobota, 9.10.2010 - Gomunice, Bogart + Peter J. Birch – godz. 21.30
• niedziela, 10.10.2010 - Puszczykowo Stare, Ogród Lupy – godz. 18
• poniedziałek, 11.10.2010 - Poznań, Meskalina – godz. 20
• wtorek, 12.10.2010 - Katowice, Cogitatur – godz. 20

[CZ] Veena: Behind Sonic Glances EP (Absent Hour, 2009)

Veena (vina) to rodzaj starożytnego hinduskiego instrumentu szarpanego, którego dźwięk porównywany jest do ludzkiego głosu. Veena to kolejny zespół z czeskiego Taboru, na który warto, a nawet trzeba, zwrócić uwagę.

[CZ] Sunshine: Velvet Suicide (Day After Records, 2000)

Jedna z najlepszych płyt wydanych w Europie kontynentalnej w ostatniej dekadzie.

[CZ] SelFbrush: ...For A New Mother EP (Locco Records/Borówka Music, 2010)

W rodzimych Czechach Vaclav Havelka (aka SelFBrush) to postać o ugruntowanej pozycji. Mając na koncie dwa długogrające albumy zaistniał w powszechnej świadomości jako człowiek o niesamowitej wyobraźni, przejmującym głosie i rzadko spotykanym talencie przekuwania emocji na dźwięki. Jego klimatyczna mieszanka folku i alt-country stała się trampoliną do zaistnienia poza granicami kraju, czego dowodem są liczne koncerty z udziałem m.in. Tindersticks i Black Mountain. Tym bardziej cieszy, że najnowsze dzieło artysty ukazało się nakładem polskiego labelu Borówka Music.

[CZ] Květy: Myjau (Ansambl, 2009)

Język czeski jest u nas postrzegany przez pryzmat stereotypów i jako taki uważany za śmieszny, w najlepszym razie rozczulający. Kojarzy nam się z Krecikiem, Arabelą, obyczajówkami Zelenki. Raczej trudno nam, Polakom, wyobrazić sobie, że jest to język, w którym można śpiewać piękne piosenki. Warto jednak otworzyć się na coś nowego. Gwarantuję, że już jedno przesłuchanie płyty Květów pomoże wam zapomnieć o tych głupich uprzedzeniach.

[CZ] Please The Trees: Inlakesh (Borówka Music, 2010)

Please The Trees to pochodząca z Taboru grupa mająca na koncie dwa albumy. Grają muzykę, którą raczej nie skojarzymy z Czechami: mieszają się w niej wpływy americany, zachodniego folku i gitarowej alternatywy. Zespołowi przewodzi Vaclav Havelka, działający również pod szyldem selFbrush. Jeśli lubicie klimaty altcountry, Woven Hand, Tindersticks czy Lambchop, to Inlakesh jest propozycją, której nie powinniście odrzucić.

Ahoj! We are from Czech Republic. Tydzień czeski na WAFP!

A to ci dopiero! Pomysł na Tydzień z muzyką czeską narodził się za sprawą polskiej niezależnej wytwórni Borówka Music, która postanowiła ściągnąć na koncerty w Polsce czeską gwiazdę alt country Please The Trees. Pomysł wziął się z pytania: ej, to oni mają tam coś oprócz Jožina z bažin? Ano mają i to całkiem sporo muzyki na europejskim, jeśli nie światowym poziomie. Pomysł przerodził się więc w zamiar. I tak oto przez najbliższe pięć dni wyjątkowo nie napiszemy ani słowa o polskich artystach. Będą za to recenzje najnowszych i nieco starszych (w tym jednego klasyka) płyt prosto z Czech. Chcemy was zaciekawić i skłonić do sięgnięcia po muzykę tworzoną w nieco innych rejonach Europy - od tych najbardziej popularnych, jak Wielka Brytania czy Skandynawia.

I tak, będzie płyta w całości zaśpiewana po czesku!

Zapraszamy do czytania i słuchania. A jeśli pomysł się wam spodoba, kto wie, czy nie zajrzymy także do innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej.

Hotel Kosmos tuż przed październikową trasą

Patronat WAFP!

Shiny Beats: Shiny Beats EP (wyd. własne, 2010)

Pamiętacie Super Girl & Romantic Boys? A może kręcą was również Mikrowafle? Jeśli tak, z radością przyjmiecie debiutancką propozycję tajemniczego duetu znad morza.

SoundQ: Cargo Planes EP (wyd. własne, 2010)

O tej trzyutworowej EP-ce jest już dość głośno w blogosferze. Paradoksalnie, wydany dwa lata temu pełnowymiarowy debiut Semaphores, Dogs and Traces przeszedł bez echa (płytę przegapiliśmy i my). Cargo Planes nie stanowi wielkiego skoku jakościowego w stosunku do poprzedniego wydawnictwa, choć widać, że zespół w tym czasie z „dobrze rokującej kapeli” powoli pretenduje do miana poważnego rozgrywającego na polskiej scenie electropopowej.

Levity: Chopin Shuffle (Universal, 2010)

Fryderyk Chopin przewraca się w grobie. A właściwie szeroko się uśmiecha i radośnie bije brawo tym trzem niepoprawnym szaleńcom i ich muzycznym pobratymcom.

Futuristen: Ciemna strona Marsa (wyd. własne, 2010)

Twórczość Futuristen jest jak mokry sen polonistki.

Pokrak: Pokrak EP (wyd. własne, 2010)

Tak szczerze - widząc plakat z informacją, że dziś wieczorem w ulubionym klubie gra zespół o takiej nazwie, wybralibyście się na koncert? Ja też nie. Choć później plułbym sobie w brodę. Gdyż wszystkie znaki na niebie wskazują, że białostocki Pokrak to stuprocentowy koncertowy rozpierdalacz.