Ex Uaj Zed: Pod rozgwieżdżonym niebem, tuż przed końcem (wyd. własne, 2019)

 

Trójmiasto i Warszawa spotykają się w Grodzisku Wielkopolskim.

Der Father: Surrender (wyd. własne, 2019)

 

Nie poddamy się, do cholery!

Komety: Alfa Centauri (Thin Man Records, 2020)

 

Komety się nie starzeją, oni są jak Rolling Stonesi.

Korbowód: Lived Like Kings (Heliolux, 2020)

 

To boli, to jest smutne, to męczy. To jest płyta roku.

Bad Light District: Lucky Blood Moon (Invisible Snake Records, 2019)

Ciężkie jest życie muzyka. Wyżyć z muzykowania trudno, więc albo można czekać na wolne grafiki, wpaść do studia i nagrać płytę na setkę, albo wrócić do nagrywania solowego. Michał Smolicki wybrał rozwiązanie drugie.

The Spouds: Now Or Whenever (Trzy Szóstki, 2018)

Gdyby to były lata 90…

Olivia Anna Livki: Digital Dissidents (L I V V Music, 2020)

Trzecie długogrające wydawnictwo polsko-niemieckiej artystki to konsekwentne rozwijanie konwencji zapoczątkowanej w 2011 roku.

Brożek: Piosenki dla dziewczyn (Thin Man Records, 2020)

Kawałek Gorzowa w naszym smutnym świecie.

Sawak: Sawak (Resonating Wood Recordings, 2017)

Kraków przyciąga artystów z całego świata. Zamieszkują tu i wspólnie nagrywają świetne płyty. Zdaje się, że pisałem coś takiego już nie raz.

The Saturday Tea: Quicksilver Dreams (wyd. własne, 2019)

Następnym razem założę krawat.

Judy’s Funeral: Trzôsk (wyd. własne, 2019)

Bo życie to trzôsk / więc daj głośniej. Wykrzyknik!

Dłonie: Dłonie (Trzy Szóstki, 2019)

Slowcore, to nie brzmi zachęcająco. Nie mam zbyt wielu ulubionych płyt z tego podgatunku. Ale to co zrobiły Dłonie dla jego propagacji w Polsce jest nie do przecenienia!

WaluśKraksaKryzys: MiłyMłodyCzłowiek (Trzy Szóstki, 2019)

Gdyby CKOD mieli zadebiutować w drugiej dekadzie XXI wieku, brzmieliby jak WKK.

Mnoda: Za późno ( D.I.Y Koło Records + Extinction Records, 2019)

Post-punkowe trio z Poznania zachciało o sobie przypomnieć po sześciu latach fonograficznej nieobecności. Pewnie dla nich już za późno, by stawać w szeregi młodej, świeżej krwi. Niemniej jednak Za późno jest albumem potrzebnym.

Caren Coltrane Crusade: Potwór (Lynx Music, 2019)

Pamiętacie pierwszą płytę gdyńskiego tria? The Bell ukazał się cztery lata temu i w większości recenzji podstawowym „zarzutem” było stwierdzenie, że wokalistka Marzena Wrona śpiewa pod wielkim wpływem Bjork. Cóż, zespół pokazując światu Potwora musiał stawić czoła kolejnej fali porównań.

God’s Own Medicine: Afar (Alchera Visions, 2018)

Gothic dla (starzejących się) hipsterów.

TENTENT: TENTENT (wyd. własne, 2018)

Niedawno* zachwycałem się „podróżniczą” płytą nadmorskiego Lastryka, a tymczasem zaraz po eksploracji wodnych światów kolejny gitarowy zespół chce mnie zabrać na pełną wzruszeń i emocji podróż w czasie.

Lastryko: Lastryko (Music Is The Weapon, 2017)

Zapach podróży.

Hurtownia: Gołębie, Pensjonat, Szezlong

Dwa odkrycia i jedno pożegnanie. Trzy zespoły z Poznania w jednym zestawieniu. To nie mógł być przypadek.

Hurtownia: Bezczeszczę Bęben, Paula&Karol, Wczasy

Tym razem w Hurtowni proponujemy zestaw swawolny.