22 czerwca 2013
Aga Wilk: Cold Disko EP (wyd. własne, 2013) / Aga Wilk/Marburg: Split EP (Oficyna Biedota, 2013)
Pochodząca z Tarnowskich Gór, a aktualnie mieszkająca w Berlinie, Agnieszka Wilk próbuje autorskim zimnym „diskiem” rozruszać (rzekomo) chłodną niemiecką publiczność.
Tworzenie muzyki to tylko ułamek zainteresowań artystki. Dzięki solidnemu wykształceniu wyniesionemu z Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, portfolio Agi Wilk obejmuje prace z szeroko pojętej grafiki komputerowej (banery, oprawa stron www, animacje), a także instalacji wizualnych. Stanowi połowę elektropunkowego duetu 77tm, choć ostatnio skupiła się na działalności solowej. I poświęciła jej całkiem sporo atencji. W swoim bio określa się jako „woman-machine solo project”, co niesie w sobie ciekawą niejednoznaczność. Owszem, electro Wilk przynosi kilkanaście minut robotyczno-cybernetycznych dźwięków; również ogarnięcie tych wszystkich syntezatorów i vocoderów wymaga nieludzkiego opanowania.
Disco proponowane przez Agę Wilk może brzmieć znajomo dla dzisiejszych trzydziestoparolatków wychowanych na telewizyjnych programach typu Kwant czy Przybysze z Matplanety. Brzmienia ówczesnych instrumentów klawiszowych nie da się tak łatwo wyrzucić z pamięci ani też podrobić. I chociaż długo ciążył nad nimi nimb kiczu, to niejednokrotnie dawano dowód ku temu, że każdy instrument w rękach muzyków z otwartą głową może wygenerować intrygujące i ożywcze dźwięki. Nie inaczej jest z panną Wilk. Aga w tytułowym Cold Disko generując kolejne retropasaże wręcz ucieka w psychodelię. A stosując mechaniczne, pozbawione ciepła loopy dobrze odnajduje się z bezdusznym, przetworzonym quasi-wokalu (Dance (SexLovePower)), tak jak i w hedonistycznym, kobiecym performansie (Moth). A mój ulubiony kawałek Brand New Electric to sprytne połączenie kraftwerkowych iluminacji z bardziej nowoczesnym „szumem” w drugiej części utworu.
Strona artystki: http://agawilk.com
Na split wydany przez Oficynę Biedotę trafiły także dwa nagrania duetu Marburg, personalnie powiązanego w projektem Ebola Collective. To trochę spokojniejsze dźwięki, bliższe minimal techno, choć również miejscami unurzane w syntezatorowych dekadach XX wieku. Bardzo fajnie słucha się Afraid of Lodzermesch z intrygującą, rozedrganą melodią, ciepłą linią basu i eksperymentalnym retro finałem.
O Marburgu niewiele można powiedzieć - zbyt mało dźwięków. Aga Wilk - jeszcze nie zjawiskowa, choć intrygująca. Nowe nagrania zapewne pokażą, w jakim kierunku rozwinie się artystycznie. Jestem spokojny, wierząc że Cold Disko to zaledwie przyczółek do stworzenia muzyki o znacznie większej sile rażenia. [avatar]
Autor:
we are from poland
Etykiety:
avant-garde,
electro pop,
electronic,
EP,
experimental,
po angielsku
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Mietall Waluś to specyficzna postać. Udało mu się kilka lat temu wstrzelić w rynek całkiem przebojową płytą zespołu Negatyw, wziął udział w ...
-
Pensão Listopad to trio z Wrocławia. Choć nie do końca. Współzałożycielem formacji jest Portugalczyk Joao Teixeira de Sousa. Historia właści...
-
Tworzenie sztuki i głowa do interesów nie zawsze idą w parze, ale jeśli ktoś ma zdolności organizacyjne i siłę przekonywania może spróbować ...
-
Co by było, gdyby punk rock wymyślono na długo przed Sex Pistols. Na przykład w międzywojennej Polsce.
-
Stardust Memories porzucają covery i debiutują z autorskim materiałem. To będzie bardzo dobra płyta!
-
Trzeci album The Spouds to dla mnie przełom. Wreszcie chce mi się ich słuchać non stop, bez przerzucania niektórych utworów, wreszcie zap...
-
Trójmiasto i Warszawa spotykają się w Grodzisku Wielkopolskim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz