25 listopada 2011
Marla Cinger: Hexagon EP (Nasiono Records, 2011)
Po znakomitej tegorocznej płycie Kiev Office pora odnowić znajomość z drugą osobowością tego zespołu, Joanną Kucharską. EP-ka jej formacji Marla Cinger to zapowiedź ekscytujących wydarzeń, które będą mieć miejsce w przyszłości.
Debiut płytowy Marli, Congs, był daleki od wymarzonego. Nagrany w pośpiechu na wygranej w konkursie sesji album raził niedopracowaniem i rozczarowywał banalnym brzmieniem. Hexagon to skok jakościowy – podobnie zresztą jak w przypadku drugiej płyty Kiev Office. Za nagranie i produkcję odpowiada Tomasz Garstkowiak, klawiszowiec grupy, a masteringiem zajął się Michał Jacaszek. Efekt jest co najmniej satysfakcjonujący.
Na tym krótkim wydawnictwie częściej słychać język angielski. Trzy z pięciu piosenek Joanna śpiewa właśnie w tym języku i... nie mam wyjścia, muszę pochwalić tę decyzję. Bo choć jej polskie liryki zawsze mi się podobały, a często rozbrajały swoim urokiem, to jednak nie da się ukryć, że śpiewając po angielsku Kucharska wypada znacznie bardziej charyzmatycznie. Jej matowy, czasem chropawy, głos idealnie wpasowuje się w melodię tego języka. Udowadnia to już pierwszy w zestawie All In The Wrong. Nieco krzykliwy, zarejestrowany na przesterze wokal kapitalnie współgra z surową, oszczędną gitarą i przyczajoną sekcją. Również w Kissing The Ground, piosence jaśniejszej, lżejszej, ulokowanej zgrabnie na rytmicznej „regałowej” bazie, śpiew Joanny płynie i faluje naturalną, niewymuszoną melodią. Co nie znaczy, że kawałki z polskim tekstem jakoś mocno odstają. Wręcz przeciwnie, cała EP-ka jest bardzo równa i słucha się jej doskonale.
W przyciężkawym Startujemy zespół powraca do zarzuconej na Congs elektroniki, z kolei Czym prędzej uderza w bardziej chwytliwe tony (energetyczny riff, melodyjny chórek, wpadający w ucho temat gitary Michała Miegonia). Żegna się Marla najlepszym w swojej krótkiej historii utworem. Hexagon od początku przytłacza gęstym jak smoła klimatem. Miarowy pochód basu i stopniowo rozkręcający się aż do jazgotu akompaniament gitary - robi wrażenie.
A teraz płyta. Jeszcze lepsza od Antona Globby? Why not! [m]
PS. Premiera EP-ki 3 grudnia.
Hexagon:
Strona zespołu: http://www.myspace.com/marlacinger
Przeczytaj też Marla Cinger: Congs, Kiev Office: Anton Globba
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
- 
Julia Marcell w niedawno opublikowanym wywiadzie wyznała, że proces powstawania jej najnowszej płyty polegał nie tyle na dodawaniu smaczków...
- 
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
- 
Opisywany dzisiaj singiel jest efektem działań serwisu megatotal.pl, za pośrednictwem którego fani sponsorują profesjonalną sesję dla swoich...
- 
Podobno rezygnują z nagrywania płyt pod szyldem Cool Kids Of Death. Dobrze, że żegnają się z fanami tak udanym albumem. Mają chłopaki jaja....
- 
Miałem okazję uczestniczyć w koncercie NAO w Sopocie podczas ich występu obok Tides From Nebula. Nie zachwyciłem się. Niknący i niezrozumia...
- 
To, co nie do końca udało się Vermones, Sex Architects osiągają bez trudu.
- 
Niektórzy artyści na pytanie, dla kogo tworzą swoją muzykę, odpowiadają: dla siebie, robimy to dla siebie. Czasem: dla siebie i naszych fanó...
- 
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
- 
To nie jest płyta przełomowa. Więcej, operuje w raczej dobrze znanych nam klimatach brzmieniowych. Ale co mnie to obchodzi – tego chce się ...
- 
Post-punkowe trio z Poznania zachciało o sobie przypomnieć po sześciu latach fonograficznej nieobecności. Pewnie dla nich już za późno ...
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz