13 października 2015
Huta Plastiku: Huta Plastiku EP (wyd. własne, 2015)
Udane połączenie cold i new wave z post punkiem i odrobiną Janerki.
Warszawskie trio funkcjonuje na marginesie sceny stołecznej, na razie nikt o nich nie pisze, oni też nie kwapią się do promowania swojej twórczości. Ale to się może zmienić i powinno się tak stać, ponieważ ich propozycja interpretacji polskiego „alternatywu” z lat 80. jest co najmniej warta uwagi.
Słuchając głosu Przemka Zawola mam nieodparte wrażenie, że mam do czynienia z wiernym uczniem Lecha Janerki – podobna emisja, podobna zabrudzona barwa i ekspresja. W sumie niewielu mamy wokalistów, którzy wzorują się właśnie na Janerce, co powinno dziwić zważywszy rangę tego artysty. Jeśli chodzi o muzyczne nawiązania, to wpływy cold wave i nowej fali są słyszalne przede wszystkim w grze gitarzysty Artura Segienia, ale nie są na tyle silne, by mówić o konkretnym stylu uprawianym przez Hutę. Tu i ówdzie pojawia się chłód The Cure, ale też lekko taneczna podbudowa sekcji rytmicznej, typowa dla poprzedniej dekady w indie rocku.
Płyta nie jest dziełem wybitnym, ale ma kilka, jak to się mówi, momentów. Przede wszystkim wyróżnię Spokój, najbardziej „Janerkowski”, a przy tym najbardziej przejmujący utwór. Zespołowi udało się tu osiągnąć intrygujące brzmienie i ponury, niepokojący nastrój. A mimo to pozostało miejsce na odrobinę przestrzeni i światła. Na miejscu drugim Made in China, przede wszystkim za kapitalny, pobrzmiewający orientalnie motyw gitary, tak zgrabnie rozwijany w refrenach. Za to gniotące uderzenie basu i perkusji, za chwytliwość połączoną z najlepszym, gorzkim tekstem. Na miejscu trzecim Haj, bo to dobry, energetyczny „otwieracz”, który zwraca uwagę charakterystycznością brzmienia (to wrażenie niestety rujnuje drugi w kolejności, utaneczniony w nieco już przestarzały sposób Gdzie jest czas). Nieźle wypada też najbardziej emocjonalny, mocniejszy pod względem riffowym Pierwszy.
Inteligentne czerpanie z tradycji plus coś od siebie. To się może udać. [m]
Strona zespołu: https://www.facebook.com/hutaplastiku
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Piszę tę recenzję ku przestrodze. Nesairah to dowód jak łatwo wpaść w pułapkę nadzieizmu. Wybaczcie ten neologizm, usprawiedliwiony, jeśli ...
-
Jeśli lubicie kupować muzykę w wersji elektronicznej i jest to muzyka z gatunku tej recenzowanej na WAFP, to odpowiedzią na pytanie zadan...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
We Are From Poland przedstawia: 01. Skowyt : Jest nas dwóch / Jest nas dwóch SP (megatotal) / Singiel sfinansowany przez fanów 02. SuperX...
-
Nie tak dawno temu natknąłem się na angielski serial Aparitions . Obraz opowiada historię księdza egzorcysty, który podejmuje trud walki ze ...
-
Avell wyraźnie jest zafascynowana muzyką skandynawską, słychać to w jej sposobie śpiewania, przypominającym czasem wokalizy Bjork czy styl w...
-
Pamiętacie krakowski zespół Citizen Woman There? Pleasure, my pleasure ? Coś świta? Jeśli tak, przyjemności będzie całkiem sporo.
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz