Laentrada & Bud2aY: Victim split SP (wyd. własne, 2011)

Alternatywna scena Rawicza w skali krajowej może i nie ma większego znaczenia, ale w tym mieście powstało kilka płyt, które wstydu mu nie przynoszą. A Michał Burzyński ma aspiracje bycia charakterystyczną postacią także poza granicami własnego miasta. Również duet Kuba Chmielarczyk i Tomasz Dzikowski tworzący Laentradę poczynają sobie coraz śmielej.

Pleq. Jutro. W Krakowie. Enter

Universe Seed: Perfect Machines EP (wyd. własne, 2011)

Nazwa zespołu niczym z lat 70, tytuł EP-ki przywołujący Deep Purple i ich kawałek Perfect Strangers, intrygująca okładka przedstawiająca rozbitą tarczę zegara. W środku zaś granie z pogranicza punk rocka, grunge’u i amerykańskiej - tej melodyjnej - sceny alternatywnej.

Rubber Dots rozruszają nas w grudniu

Contra Contra: I'm Not The Man You Think I Am EP (wyd. własne, 2011)

Whatever People Say I Am, That's What I'm Not roku 2011? Nie chcę zbyt wcześnie wyrokować, ale warszawska ekipa wydaje się znacznie lepsza od Arctic Monkeys!

[Piosenka na weekend] Janek Samołyk: Poniemieckie kamienice

Wrocławski singer/songwriter opowiada o swojej (nie całkiem) nowej piosence. Najpierw posłuchajmy:



Mówi Janek: - Poniemieckie kamienice to piosenka, przez którą pojawiłem się na scenie. W czasach szkoły średniej napisałem ją z kumplem - Maćkiem Litkowskim. Chcieliśmy ją wykonać na przeglądzie "Wybryk" jako duet. Niespodziewanie, piosenka stała się bardzo popularna wśród naszych znajomych i bardzo szybko dołączyli do nas perkusista oraz basista. W ten sposób powstał mój pierwszy zespół. Dzisiaj utwór nie jest zbyt reprezentatywny dla tego co robię, nie pasował na pierwszą płytę, nie będzie pasował do drugiej, dlatego wypuszczamy go za darmo do sieci, żeby ludzie mogli tego posłuchać. Jest trochę osób, które czekały na to nagranie kilka lat. Cieszę się, że wreszcie jest dostępne dla wszystkich!

Wysłuchał [jaszko]

Rubber Dots: Rubber Dots (Pink Crow, 2011)

Ledwo się pojawili w Obserwatorze, a już mają na koncie pełnowymiarowy debiut płytowy. Takie tempo to ja rozumiem!

Re: Muzyka zaprasza na koncert zespołu Rajah

RAJAH to poznańska formacja reggae, płynnie poruszająca w różnych nurtach tego jamajskiego, ostatnimi czasy bardzo popularnego gatunku. Trzon zespołu tworzy czwórka przyjaciół, którzy swoją przygodę na polskiej scenie reggae realizowali w takich zespołach jak Ares & the Tribe, Creska czy O'reggano, uczestnicząc w licznych imprezach takiej rangi jak Ostróda Reggae Festival, Reggae nad Wartą, Reggae na Piaskach.

Koncert rozpocznie się 1 grudnia o godzinie 20:00 w klubie Pod Pretekstem w Poznaniu. Bilety w cenie 10/12 zł do nabycia w klubie Pod Pretekstem, CIM-ie i na www.bilety24.pl

Marla Cinger: Hexagon EP (Nasiono Records, 2011)

Po znakomitej tegorocznej płycie Kiev Office pora odnowić znajomość z drugą osobowością tego zespołu, Joanną Kucharską. EP-ka jej formacji Marla Cinger to zapowiedź ekscytujących wydarzeń, które będą mieć miejsce w przyszłości.

NAO: Deprywacja sensoryczna (NiemaSówka, 2011)

Miałem okazję uczestniczyć w koncercie NAO w Sopocie podczas ich występu obok Tides From Nebula. Nie zachwyciłem się. Niknący i niezrozumiały wokal, gitarowe granie bez jakiegoś większego sensu – takie odczucia towarzyszyły mi podczas pierwszego zetknięcia z ich twórczością. Kiedy coś zaczęło do mnie dochodzić – tekst okazał się bełkotem, a koncert jakoś szybko skończył. Z debiutancką płytą jest nieco inaczej…

Coldair: Far South (Antena Krzyku, 2011)

Wszystkie wydawnictwa Tobiasza Bilińskiego to pocztówki z wakacji. Tar przyszedł ze Skandynawii, Cotton Touch z amerykańskich sennych miasteczek, Waterworks z morskich odmętów. Jedynie Persephone nie wiadomo skąd. Ale w końcu to był materiał, który opuścił studio stanowczo zbyt wcześnie. Tym razem szef Kyst swoje muzyczne „hello” przesyła z... domu nad rozlewiskiem. Czy spotkał tam Joannę Brodzik pozostaje tajemnicą. Ale musiał miło spędzić czas, gdyż Far South to bardzo przyjemna płyta.

Don’t Be A Poor Person: Lost And Found In The Woods (wyd. własne, 2011)

Na pohybel krytykom singla Focus, którzy głosili spadek formy, a nawet początek końca obiecującego zespołu – ta płyta po prostu miażdży!

Terrible Disease + Bubble Pie + In A House Of Brick - muzyczny finał Baraque Festival

Więcej na: http://www.facebook.com/BaraqueFestival

R.U.T.A.: Gore (AKW Karrot Kommando, 2011)

Pamiętacie debiutancki album Lao Che Gusła albo grupę Żywiołak? Czytaliście Wiedźmina albo trylogię husycką Sapkowskiego? Albo cokolwiek Jacka Komudy? Śni się Wam po nocy trylogia Sienkiewicza albo Reymont ze swoimi Chłopami? A może lubicie pogadać z przyjaciółmi po staropolsku i porzucać (prawdziwą) łaciną?

Olivia Anna Livki: The Name Of This Girl Is Olivia Anna Livki (wyd. własne/ iTunes, 2011)

Julia Marcell w niedawno opublikowanym wywiadzie wyznała, że proces powstawania jej najnowszej płyty polegał nie tyle na dodawaniu smaczków, co na odejmowaniu poszczególnych dźwięków od gotowych kompozycji. Podczas nagrywania debiutanckiej płyty Olivii zabrakło człowieka, który stanowiłby strefę buforową dla szaleńczych pomysłów młodej Niemki o polskich korzeniach.

Neurasja - rozwiązanie konkursu

Pytanie było proste, a odpowiedzi kilka. Należało podać nazwę jednego z zespołów, w których udzielają się muzycy Neurasji. Najpopularniejszą odpowiedzią był zespół Alamut (występują w nim wszyscy członkowie Neurasji). Przysłaliście 36 maili z prawidłowymi odpowiedziami, za wszystkie dziękujemy!

A nagrody - 3 egzemplarze debiutanckiej płyty Neurasji - w drodze losowania wygrywają:

Paulina Kułak z Białegostoku, Oskar Wojciski ze Świętna oraz Sylwia Łysakowska z Raciborza.

Gratulujemy! Płyty wyślemy pocztą do końca tygodnia. Wypatrujcie listonosza!

Tides From Nebula + Rape On Mind + NAO - Rzeszów, Red Zone Club, 4.11.2011

Tidesi gościli w Rzeszowie jakiś rok temu, jeszcze przed wydaniem Earthshine. Grali w niewielkim klubie i mocno musieli się nagimnastykować, by nie pozabijać się wzajemnie gitarami. Red Zone Motorcycle's Pub oferuje większą scenę. Dość płytką, ale znacznie szerszą. Pozwoliło to ustawić wszystkich muzyków w jednej linii, łącznie z zestawem perkusyjnym (akurat jedynie TFN zdołali pałkera schować z tyłu). Bardzo fajne rozwiązanie - można było bez przeszkód pooglądać zapracowanych bębniarzy. Trochę można było się zdziwić, że będą jakieś supporty - nieliczne plakaty uparcie milczały na ten temat.

Kobiety: Mutanty (Thin Man Records, 2011)

Bezwstydnie melodyjnie, z perwersyjnym przepychem – tak pięknie Kobiety jeszcze nie kłamały.

Po co kupować płyty? Po to!

Mówi się, że czas płyty CD przeminął, że to relikt przeszłości. Przecież wygodniej jest kupować pliki i odtwarzać je w wielu różnych urządzeniach. Jest jednak coś, co sprawia, że czasem po prostu chce się płytę CD mieć - opakowanie.

Mirek Rzepa: Rymszary (Falami, 2011)

Filcowa okładka? Skojarzenia z poezją Białoszewskiego i Wojaczka? Śląski folklor? Metafizyka? Czy to ma rację bytu? Pierwsza w pełni autorska płyta Mirka Rzepy (na scenie już od 30 lat, grał m.in. z SBB, Krzakiem czy Dżemem), zawierająca dwanaście niesamowitych muzycznych pejzaży malowanych w impresjonistycznym stylu odpowiada na to ostatnie pytanie twierdząco. Porusza do głębi nie tylko niezwykłym sposobem jej wydania, ale i zawartością, którą się widzi, słyszy i czuje. Dosłownie czuje – zupełnie jak w Dniu Świra Koterskiego.

Kombajn Do Zbierania Kur Po Wioskach: Karmelki i gruz (Mystic, 2011)

Podobno z Kombajnu się wyrasta. Sam tak twierdziłem na wieść o nowej płycie. Na swoje nieszczęście przesłuchałem Karmelki i gruz od razu w słuchawkach. Nie mogłem bardziej się mylić!

Cool Kids Of Death: Plan ewakuacji (Sony Music, 2011)

Podobno rezygnują z nagrywania płyt pod szyldem Cool Kids Of Death. Dobrze, że żegnają się z fanami tak udanym albumem. Mają chłopaki jaja.

Jakub Nox Ambroziak: Atom EP (Seventeen Bricks, 2011)

Jakub Ambroziak na swej drugiej EP-ce porzuca elektroniczne wieże Babel i wnika w fascynujący świat fizyki na poziomie subatomowym. Na Atom EP nic nie jest proste. Ambroziak generuje mocno powykręcane dźwięki. Tu działa reguła nieoznaczoności Heisenberga - gdy przystaniemy na chwilę, by przyjrzeć się stworzonym przed chwilą mikroświatom, okazuje się, że ich już nie ma.

Wygraj płytę Neurasji!

Mamy dla Was 3 egzemplarze debiutanckiej płyty zespołu Neurasja. Aby zdobyć jedną z nich, wystarczy odpowiedzieć na pytanie:

W jakim innym zespole udzielają się muzycy Neurasji?

Odpowiedź należy przesłać na adres: wearefrompoland@gmail.com z hasłem "Konkurs Neurasja" w temacie wiadomości. Podajcie też swoje dane adresowe oraz imię i nazwisko.

Na maile czekamy do niedzieli 13 listopada. W poniedziałek podamy imiona trzech szczęśliwych posiadaczy płyt Neurasji. Dobrej zabawy!

WAFP!

Neurasja: Neurasja (Unzipped Fly Records, 2011)

Niezwykle opanowani muzycy i delikatna, ale bardzo ekspansywna wokalistka.

[Przed premierą] Organizm: Maki

Premiera nowej płyty Organizmu Koniec, początek, powidok już 14 listopada nakładem Wytwórni Krajowej. Z tej okazji zespół wypuścił promujący album singiel Maki. Brzmi bardzo Ciechowsko, prawda?



I jeszcze okładka, której powinniście wypatrywać:

WAFP! jest patronem tej płyty. A to znaczy, że jest dobra. Musi.

Hey Karen: A Warning You Should Scream Out (Paris Garage, 2011)

Pod tym pseudonimem ukrywa się Hani, 20 letni mieszkaniec Warszawy. Wcześniej działał pod nazwą Sounds Like Johnny Depp, jednak w perspektywie globalnego rozgłosu i reakcji prawników amerykańskiego aktora postanowił zmienić nazwę na bardziej neutralną. Nie znam wcześniejszych dokonań muzyka, ale zainteresowany sam określa je jako crappy techno on childlish software. Na szczęście Warning You Should Scream Out to klasyczne electro stworzone na lepszym sofcie.

Crab Invasion: Lesson 01/ Margin Of Order SP (wyd. własne, 2011)

Dwie nowe piosenki, czyli przypomnienie: żyjemy, mimo zawirowań personalnych nadal tworzymy. A pod koniec roku wydamy coś większego.

Nosowska: 8 (Supersam Music, 2011)

- I co, są hity? – Hitów nie ma, ale i tak jest zajebiście.

Niski Szum: Songs From The Woods EP (AudioTong, 2011)

Jesień skłania do przemyśleń. Przy dobrej lekturze i ciepłej herbacie najlepiej zatapiać się w dźwiękach eksperymentalnych, pozbawionych melodii, nastawionych na klimat i metafizyczne przeżycia. Marcin „emiter” Dymiter - muzyk i producent muzyczny, znany improwizator - wydał właśnie materiał niepokojący i niezwykle klimatyczny…