Wykorzystywania nazwisk wielkich twórców ciąg dalszy. Po kiepskawym Brunonie Schulzu (tym muzycznym), przyszła pora na malarza Klimta. Tu nazwa wydaje się dobrana trafniej niż w pierwszym przypadku. Muzykę Antoniego Budzińskiego, na co dzień gitarzysty formacji Saluminesia, można porównać do malowania dźwiękiem. Ambientowe plamy, mazy, gitarowo-basowe przejścia kolorów, impresjonistyczne zmiany nastrojów. Jesienne odcienie melancholii to muzyka tła – niekoniecznie jesiennego – wieczoru, a nawet późnej nocy. Choć są i tacy, których ta płyta napełnia energią, to jednak u większości słuchaczy raczej wywoła zadumę i wewnętrzne wyciszenie.
Shoegaze to najbardziej oczywiste skojarzenie. A także Sigur Ros. Zwłaszcza podczas słuchania Ennui ta nazwa pojawia się niejako automatycznie. Podobnie budowany nastrój bajkowej (elfiej?) podniosłości, rozmazujące się w tle dźwięki gitary, a nawet „islandzki” wokal Budzińskiego. Nawet jeśli skojarzenie jest trochę zbyt mocne, utwór ten i tak silnie oddziałuje, wywołując stan mimowolnego odprężenia znajomą melodyką. Narastający jazgot w Spowiedzi syren czy perliste tony gitar połączone z monumentalnym pochodem basu w Kodzie marzeń również budzą pozytywne odczucia. Oprócz tych bardziej hałaśliwych fragmentów, dominują dyskretne, umykające świadomości instrumentalne podkłady. Donikąd tworzy nocny soundtrack nigdy nie zasypiającego miasta, Hapinnessless tkając krótką opowieść z maszynowych zgrzytów i jęków mógłby zilustrować świt tegoż miasta, budzącego się do pracy porannymi tramwajami i podmiejską kolejką. Małe skrzydła to osowiała weekendowa kołysanka wprawiająca w powolne odrętwienie umysł i ciało. Oceany mogą obrazować wykres fazy REM śpiącego.
Płyta bardziej do instynktowego odczuwania ciałem, wchłaniania przez skórę, niż do tradycyjnego słuchania. Idealnie wtapia się w otoczenie, bezwiednie przyswajana przez organizm. Z pewnością kumuluje się w kościach i przedostaje do krwiobiegu.
Strona artysty: www.myspace.com/theklimt
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Mietall Waluś to specyficzna postać. Udało mu się kilka lat temu wstrzelić w rynek całkiem przebojową płytą zespołu Negatyw, wziął udział w ...
-
Przedstawiamy ósmą część cyklu We Are From Poland . Tym razem wyłącznie debiutanci! 01. Mela Koteluk : Spadochron/ demo { więcej } 02...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Podobno liczy się tylko piękne wnętrze, ale opakowanie może korespondować z wysoką jakością muzyczną płyty. Tak jest w przypadku trzech p...
-
Jeśli lubicie kupować muzykę w wersji elektronicznej i jest to muzyka z gatunku tej recenzowanej na WAFP, to odpowiedzią na pytanie zadan...
-
A mogło być tak dobrze. Plug&Play to właściwie jedyny polski zespół pasujący do kategorii dance-punk. Wiadomo o co chodzi: o ostre gitar...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Cześć, rzadko sięgamy po narzędzie do badania opinii publicznej (może za rzadko?), ale czasem warto zapytać Czytelników, co najbardziej ce...
download full album: http://www.mediafire.com/?rwf9jjzy1m7
OdpowiedzUsuń