Cats On The Sun: Czereśniowy album (Music Is The Weapon, 2012)

Muzyka trójmiejskiej formacji Cats On The Sun to wdzięczna mieszanka indie rocka, punka z popem oraz disco. Lekkość ich piosenek przyciągnie ucho każdego fana niezobowiązującego gitarowego grania z dobrym polskim tekstem.

Czereśniowy album to dwanaście kompozycji stojących najczęściej na przeciwnych biegunach. Nie ma tu bowiem żadnych barier stylistycznych, grupa bez ograniczeń czerpie z odmiennych gatunków muzycznych, czego owocem jest eklektyczna układanka. Z jednej strony słyszymy melodie energetyczne, żywiołowe, ale prezentowane nam są również spokojniejsze dźwięki. Raz atakuje nas szorstkość gitar, to znowu kołysze melodyjność.

Osią całości są gitary, które jednakże za każdym razem brzmią odmiennie. Wyczuwa się oryginalność i przede wszystkim swobodę, naturalność. Warte uznania są też teksty, traktujące głównie o rzeczywistości i różnego rodzaju relacjach międzyludzkich, które to stoją na całkiem dobrym poziomie. Jak choćby w przypadku poetyckiego, ujmującego wyznania miłosnego Rozkwitaj do mnie wiosną (…)/ Kuszącą, żyzną treścią / Rozczulaj dreszcze lub gdy COTS gorzko roztrzaskują ułudy świata wyśpiewując A kiedy znikną gdzieś postacie z bajek/ I pokażą ludzką twarz Święci Mikołaje.

Zaczyna się rytmicznie i żywiołowo wraz z utworem Czereśniowy, w którym mamy do czynienia z bardzo przyjemnymi dla ucha zmianami tempa. Mów do mnie wiosną przyspiesza jeszcze bardziej, zahaczając o brudne rock’n’rollowe rewiry, by przy Poszarpanym słuchacz mógł posmakować trochę spokojniejszych, ale mimo wszystko skocznych nut. Nowy strach swymi dźwiękami przywodzi mi na myśl London Calling, jest klimatyczny i na swój sposób chłodny. Smoki to kołysanka o gorzkim zabarwieniu, zarówno pod względem lirycznym, jak i muzycznym. Przepiękne przejścia wykorzystano w Jestem blokiem, ale sentymentalnie porywa też W kolorowym pudełku.

Muzykę Cats On The Sun cechuje nieskrępowanie i wolność. Nie wyróżniają się może specjalnie na polskim podwórku, jednak ważne, że kierują się swoimi wewnętrznymi przekonaniami w dobrze dźwięków. Można by ich umiejscowić obok takich zespołów, jak Irena, Maki i Chłopaki czy Muzyka Końca Lata, jednak wciąż zatrzymują w sobie jakiś pierwiastek niepowtarzalności. Nie zawsze takie zlepki różnorakich elementów okazują się być strawne, a mężczyznom z Trójmiasta udało się nienajgorzej. [Małgorzata Pawlak]


Strona zespołu: http://www.facebook.com/COTS3city