Pchełki: Pan Hopsiup (Fonografika, 2014)

Mimo niepoważnej nazwy mają sporo do zaoferowania. Całkiem na poważnie.

Dogs In Trees: Teraz i jutro EP (wyd. własne, 2014)

Akcje crowdfundingowe nie zawsze przynoszą pozytywne rezultaty. Gdyńskiemu duetowi nie udało się zebrać wymaganej kwoty na wydanie fizycznej wersji debiutanckiego albumu. Na otarcie łez dostajemy kolejną cyfrową EP-kę i nadzieję, że doczekamy się kiedyś pełnowymiarowego debiutu.

Wojtek Traczyk: Dziękuję, dobrze (Unzipped Fly Records, 2014)

Wszystko w porządku? Dziękuję, dobrze. Chcesz ostatnie ciastko, które wpadło mi w mgnienie oka? Dziękuje, dobrze. Lubisz słońce, kiedy go nie widać? Dziękuję, dobrze i tak dalej, aż robi się z tego różaniec dziękczynnej modlitwy pustelników, zamiast amen po prostu „dziękuję dobrze”, bo z rynny kapie na głowę, więc za to trzeba dziękować, przynajmniej nie trzeba się kąpać, więc na wodzie zaoszczędzone. U Traczyka też dobrze, został prawie nietknięty, tylko delikatnie zwalcowany przygnębieniem tak, że dziękuje. Skoro wszyscy lubią dziękować, to może jednogłośne, muzyczne Tarczyka „dziękuję” wystarczy.

Perry Ferya Band: Mantra (Clinical Archive, 2014)

Muzyka członków Perry Ferya Band gościła już kilkakrotnie na naszych łamach. Choć pod inną nazwą - Skala Collective. Grupa kołobrzeskich artystów tym szyldem opatruje każdy solowy bądź grupowy przejaw muzycznej działalności przyjacielskiego kolektywu. Kolejne dzieła wydawane pod barwami rosyjskiego netlabelu, mimo wielu cech wspólnych, są zgoła odmienne. A Mantra jawi się najlepszą propozycją ansamblu od czasu ukazania się pozycji SKALI zatytułowanej (nomen omen) Perryferya.

Formalina: Formalina (wyd. własne, 2014)

Jedna z najciekawszych polskich płyt tego roku. Ja bredzę? To może najpierw posłuchajcie.

Karate Free Stylers: Northern Youth (fyh!records, 2014)

O tym, że napiszę recenzję długogrającego debiutu tria z Olsztyna, wiedziałem jeszcze przed odsłuchem. Później ugryzłem się w język, gdyż przypomniałem sobie, że - wbrew pozytywnym recenzjom w sieci - No Matter What EP w redakcji nie wzbudziło entuzjastycznych emocji. Wręcz przeciwnie, chłopaki z KFS zgubili gdzieś styl pierwszych nagrań i skierowali się w stronę alternatywnego pitu-pitu. A pisanie negatywnych tekstów tak naprawdę wcale nie rajcuje. Choć pod względem popularności przyjemnie rezonuje.

Furia: Nocel (Pagan Records, 2014)

Na rynku pojawiło się właśnie czwarte wydawnictwo Furii, kolejne już prezentujące naturalny progres kapeli. Choć jeśli chodzi o nomenklaturę – mogliby się cofnąć do swojego pierwszego krążka. Bo ta płyta to prawdziwa Martwa Polska Jesień.

Die Flöte: Pizza (Stajnia Sobieski, 2014)

Trzy lata od wydania rewelacyjnej EP-ki Plusk krakowski sekstet wydaje swój wyczekany pełnowymiarowy album. Za pożyczone pieniądze, nagrany w studiu-sypialni w mieszkaniu realizatora. Sami rozumiecie, że musicie ją kupić. Chyba nie chcecie pozbawić tych sympatycznych chłopaków środków na kolejną pizzę?