21 stycznia 2014
Borowski/Miegoń: Isolations (Music Is The Weapon, 2013)
Biedny ten Michał Miegoń. Wszyscy zachwalają Kubę Ziołka, Raphaela Rogińskiego, Marcina Maseckiego w ubiegłorocznej twórczej nadpobudliwości, podczas gdy splendor chwały zdaje się omijać lidera Kiev Office. Trochę to niesprawiedliwe - facet w końcu w 2013 roku zaznaczył swoją obecność (również jako producent) na kilku równie interesujących płytach.
Muzyka instrumentalna, improwizowana rządzi się swoimi prawami. W takich przypadkach nie obowiązują takie określenia, jak „progres”, nie ma ciśnienia na rozwój, szukanie nowych wyrazów ekspresji, stylistyczną rewolucję. Taka płyta bądź koncert ma przede wszystkim za zadanie dostarczyć słuchaczowi kilkadziesiąt minut wysmakowanego programu i urzec spójnością wizji.
Mogli powtórzyć patenty z debiutu, mogli nagrać Jellyfishes Diary 2.0. Nikt by się na nich z tego powodu nie obraził; podwodny klimat, który dostaliśmy na początku ubiegłego roku, jest na tyle mało zgrany, że można było jego temat pociągnąć jeszcze na trzech kolejnych płytach. Ale nie - oni chcą się rozwijać, brzydzą się powtarzaniem, zmęczyli się tą całą galaretkową otoczką. Pewnie spotkali się z opinią, że Jellyfishes Diary było jednorazowym wybrykiem i duetu nie można traktować poważnie. Więc utarli nosa malkontentom i nagrali rzecz, do której idealnie pasują określenia „rozwój”, „ciekawy koncept”, „nowe środki wyrazu” itp.
I nie, wcale nie najważniejszym novum jest zatrudnienie wokalistki. Joanna Szkudlarek nadaje muzyce zupełnie innego wymiaru, szczególnie, że jej głos i maniera wokalna jest wypadkową PJ Harvey, Candelarii Saenz Valiente i Lisy Gerrard. Najciekawszą zmianą jest pójście w stronę klimatów bliskich Dean Can Dance i podobnych kapel ze stajni 4AD. Proszę się wsłuchać w Thin Mana - czy to nie jest bliskie solowym, mrocznym dokonaniom Brendana Perry'ego? Te wokalizy, ten horrorowaty wiatr w tle, te transowe uderzenia akordów...
Oczywiście panowie B/M nie odgraniczają się tylko do odtwarzania inspiracji i tworzą dźwięki po swojemu. Charakterystycznym motywem dla Isolations są dźwięki dzwonów kościelnych. O ile na Jellyfishes Diary podróżowaliśmy przez morskie odmęty, tu odrywamy się ponad powierzchnię wody i przemierzamy przestrzeń, oglądając świat z perspektywy ptaka. Co prawda nie jest to wysoki i piękny lot (obstawiam pokraczną kawkę), pogoda nie sprzyja szybowaniu. Właściwie to zaraz zacznie się burza. Posłuchajmy uważniej Arthur's Case. Przytłumiona gitara i rachityczny tamburyn kreślą obraz suchej ziemi, wręcz wyglądającej deszczu. A ten uderza z nawałnicą, o to zadbała już Asia Szkudlarek i spółka. Fine jest kapitalnie idylliczne, a wielowątkowość A Mystery Place Of Shit And Nothingness prowadzi do mnogości możliwych interpretacji odbioru.
A więc Borowski/Miegoń to duet z aspiracjami. Nie próbuję zgadywać, co zmajstrują na kolejnej płycie. Ta na pewno powstanie. I na pewno nas zaskoczy! [avatar]
Strona zespołu: https://www.facebook.com/pages/BorowskiMiegoń/198537310291052
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Piszę tę recenzję ku przestrodze. Nesairah to dowód jak łatwo wpaść w pułapkę nadzieizmu. Wybaczcie ten neologizm, usprawiedliwiony, jeśli ...
-
Jeśli lubicie kupować muzykę w wersji elektronicznej i jest to muzyka z gatunku tej recenzowanej na WAFP, to odpowiedzią na pytanie zadan...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Avell wyraźnie jest zafascynowana muzyką skandynawską, słychać to w jej sposobie śpiewania, przypominającym czasem wokalizy Bjork czy styl w...
-
Pamiętacie krakowski zespół Citizen Woman There? Pleasure, my pleasure ? Coś świta? Jeśli tak, przyjemności będzie całkiem sporo.
-
We Are From Poland przedstawia: 01. Skowyt : Jest nas dwóch / Jest nas dwóch SP (megatotal) / Singiel sfinansowany przez fanów 02. SuperX...
-
Nie tak dawno temu natknąłem się na angielski serial Aparitions . Obraz opowiada historię księdza egzorcysty, który podejmuje trud walki ze ...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz