27 marca 2012
Płyny: Vacatunes! (Thin Man Records, 2012)
Pogoda jest sexy, zwłaszcza gdy świeci słońce, a ludzie na ulicach pachną. To znaczy, że przyszła wiosna, a wraz z nią porcja ciepłych melodii od Płynów.
W ubiegłym roku dostawę świeżych przebojów po polsku wzięły na siebie Kobiety z Trójmiasta, pierwszy kwartał bieżącego należy do prawobrzeżnej Warszawy i jej piewców – Płynów (taki zespół). Jak zwykle dostarczają nam zestaw piosenek, w których przedstawiają jakże inną stolicę od tej oglądanej przez nas w tiwi. Tu się nikt nie spieszy, nie goni za kasą w białym kołnierzyku, dzień spędza się leniwie popijając tanie trunki, wylegując nad Wisłą, gadając z kolegami. To miasto, w którym kotłują się jak składniki bigosu w garnku różne nacje. Jak na poprzedniej płycie Płyny żartowały po francusku, a Chińczykom oberwało się za zalewanie nas „szajsem”, tak na nowej jest coś po „hiszpańsku” (zabawne gry słów w Camping de Europa) i rosyjsku (rewelacyjna Wojna polsko-ruska w PKiN z cytatem z Clashów w refrenie). Płyny jakby trochę spoważniały. W La Revolution nie ma mowy o rewolucji, a Igor Spolski zmęczonym głosem, niczym Lech Janerka punktuje młodzieńcze ideały: I nagle wygodniej jest mi w fotelu przy coraz większym ekranie/ Gdzie siedzę przykuty i patrzę jak znika Salwador w oddali. W kółko ten krzyżyk to gorzkie rozliczenie z polskim piekiełkiem, którego wszyscy mamy już serdecznie dosyć: A dla mnie ten krzyżyk/ Co w kółko go widzę/ Jak kastet przy twarzy/ Jak sól do rany.
Na szczęście na Vacatunes nie brakuje odprężających melodii. Pogoda jest sexy to klasyczny kawałek Płynów, w którym akordeon zmysłowo romansuje z fletem, a w tle namiętnie pulsuje gorący bas. Świetnie wypadają kawałki Szymona Tarkowskiego: leniwa, miłośnie lepka Naklejka i wieczornie taneczne Najbrzydsze dziewczyny, które brzmią trochę jak Pustki z Do Mi No. No i jest jeszcze Ola Bilińska, której udziału w piosenkach śpiewanych przez kolegów nie można przecenić (śliczne wokalizy we W kółko ten krzyżyk, genialny drugi głos w „Pałacu Kultury”). A zaśpiewane przez nią NRF.FM (urocze Dziewięćdziesiąt dziewięć Polaków słucha NFR.FM/ A w Radiu Maryja nie poleci nigdy jazz) i wieńczące album melancholijne Vacatunes z tekstem Zuzy Wrońskiej to prawdziwe perełki.
Co ważne, na tym albumie nie ma żadnych słabych fragmentów (a takie zdarzały się na Rzeszów – St. Tropez). Może jedynie Lucy’s Dreams nieco odstaje od reszty – to ładna piosenka, ale taka mało wyrazista, kompletnie „niepłynowa”. Po raz kolejny warszawski zespół udowadnia, że można tworzyć nieobciachowy miejski folk czerpiący pełnymi garściami z naszej tradycji, będący inteligentnym, ironicznym komentarzem do aktualnej sytuacji w kraju. A wszystko to z takim wdziękiem i lekkością, że nie sposób się nie zakochać. [m]
Strona zespołu: http://plyny.net/
Przeczytaj też: Rzeszów – St. Tropez
Autor:
we are from poland
Etykiety:
altpop,
folk,
LP,
po angielsku,
po hiszpańsku,
po polsku,
po rosyjsku
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Najczęściej czytane w ciągu ostatnich 30 dni
-
Mimo że rok 2009 powoli odchodzi w przeszłość, ciągle jeszcze skrywa nieodkryte skarby, które sprawiają, że nie możemy o nim zapomnieć. Oto...
-
Lata 80. w polskiej muzyce popularnej są jak przybrzeżne wody najeżone rafami i niebezpiecznymi szczątkami rozbitych statków. Żeglowanie ...
-
Gdyby cała płyta była taka jak piosenka numer jeden…
-
Tworzenie sztuki i głowa do interesów nie zawsze idą w parze, ale jeśli ktoś ma zdolności organizacyjne i siłę przekonywania może spróbować ...
-
Pamiętacie pierwszą płytę gdyńskiego tria? The Bell ukazał się cztery lata temu i w większości recenzji podstawowym „zarzutem” było stwie...
-
Pierwsza płyta długogrająca Root z pewnością nie jest przełomowa ani rewolucyjna, ale też nie tego oczekiwałem po tym zespole. Oczekiwałem o...
-
Gdyby CKOD mieli zadebiutować w drugiej dekadzie XXI wieku, brzmieliby jak WKK.
-
Lista zespołów, których twórczość inspiruje muzyków Setting The Woods On Fire, jest dość pokaźna. Mamy na niej i Sonic Youth, i Appleseed Ca...
-
Trio Manescape powstało w 2006 roku w Głogowie. Grają piękne mroczne piosenki na nisko nastrojoną gitarę i transową sekcję rytmiczną. Dobrze...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz